6001 51191 ੮੦੬੮0੦।)

॥੯625://0੮006€.੦9/੧ਫ੯੦/11੦॥0੦੦11

੧ ਸਪੀ ੫= ੩

੨ ਸਾਪੀ ੩

੩ ਵਾਰ ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੨ ੧੦ 8 0੫੩੩ ਮਤਿਰੁਫੂ ਟ% ਸਘ ਮ ੨੦ ੫ ਨਾਥ! ਡਿਲਾਵ ਸ਼ਾਗਹ ਪਰ ੨੬ । ਗੁਰਿੰਡ ਨਾਮਾ ਹੋ । ਸਵਨੇ ਪਾਤਾਨਹੀ ੧੦ ੪੩ [= ਕਹੀ ਨਮਾ ੪੬ ੯ ਗੋਸਣ ੪ਕਿਜਾ ਜੌਧਾਣ ੫੦ ੧੦ __ਵੜਜ਼ੰਜ। ਦੀ ਕਥਾ ੫੨ ੧੧ ਸੇਵੀ ੬੦ ਛ੧ ੧੨ _ਸਧੀ ੬੨ ੬੩ ੧੩ ਸਾਪੀ ੬੫ ` ੬ ੨੪8 ਰੌਜਟ ਮਲੰਣੇ ੭੧ ੫ _ਫਜਾਵੀ ਸ਼ਾਹੇ ੭੩ ੧੬ ਸਾਲ ਨ%। ਨੇ ਮੇਰਵਾਂ ੭੮ ੧੭ ਸਾਣੀ ਸਕ੫ ਪੁਰਾਨ ੮੦੪ ੧੮ __ ਹੋਥਿੰਦ ਮ੍ਰਿਗਾਦ ਬਾਚ ੮੩ ੧੬ ਅਜੋਰ ਭਹਤਨਾਮਾ ਪਾਤਜਾਗੀਂ ੧੦ ਦਲ ੨੦ ਤ#ਪਾਹਨਮਾ ਟਤ੪ਹੀ ੧੦ ੬੦ ੨੧ ਤਹੋੜਨਾਆ ਸਕਿਗੁਟੂ ਪੁ੍ਤਪ ਸਿੰਘ ਜੀ ੫

%1 5300018006 90111 ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.20੧

ਕਉਂ`ਸਕਿ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸ%।। ਬਦਨ ਸਿੰਘ ਗੁਰ ਕੋ ਜਿਪ ਪੜ੍ਹੀ ਬੇਰੀ ਦਾਵਿ1।

॥025://0੮॥੪੬.੦9/6੬600/10॥01ਧ॥

ਮਹ ਦੇਖਤ ਪੁਛਿਉਂ ਤਿਸੈ ਸਹਰ ਆਗਰੇ “ਖਆਤਿ। ।ਪਾੜਿਸਾਹੀ। ।੧੨।। | ਦਨਜਨ ਕਾਜ ਆਇਓ, ਫੁਰੂ “ਵਰ ਕਹਿ ਤੁਰ੧੪ ਬਾੜ।। ਕਵ ਜੋਟੇ, ਪੂਲੜ ਟੀ ਕਰਨੀਂ ਕਰਮ ਸੁਟਾਤ।।੨1।

7॥॥ ਕਲੂ ਛਾ ਸੁਣ ਸਿਖ ਪਿਆਰੇ।। ਤਦੂ ਮਿਆੜ ਇਸ਼ਲ ਹਿਤ ਧਾਰੇ। ਸੈਹਰ ੧&੩' ਨਗਰੀ ਕੋਸਾ। ।

| ਤਜ਼ਾ ਜਹੇ ਰੀ ਵੈਲੂ ਠਜੂਾ।।

| ਤਾਕੀ ਨਾਰੀ ਠੱਨਅ' ਬਿਆਵੈ।।

| ਖੜੀ ਹੋਇ ਟਰਿ ਡਰਤਿ ਕ)ਵੈ।। ਵਰਜ ਦੀਸ ਕੀ ਅੰਦਰਿ ਸੈਵੀ।। ਦਿਨ ਏਕ ਦੇਖੈ ਲਿਰਪ ਮੇਵੀ।। ਸਿਸੂਲ ਨਮ ਦੇਖਤ ਬਲ ਹਵ।। ਤਾ ਘਰ ਬਰ ਬਸ ਨਫਕਨ ੨ਵ।।

| ਪਕਤਾਵੈ ਘਹ ਕੋ ਲੇ ਜਾਈ।।

| ਇਤਨੈ ਹੀ ਤੁਰਕਲ ਘਮਰਈ।। ਮੌਲਧਾਣ ੫੨੧੦ ਵੀਜ਼। ਪਰੇ ਰੋਲ ਵਸ ਨਾਦ ਖਵੀਸ।।

| ਜਿਲਾ ਫੋੜ ਮੰਦਰ ਪੁਣਵਾਵੇਂ। ।

ਜਲ ਅਮਲੀ ਦੂਰ ਦਰਾਵੈ।।੪।।

| ਹੋਇ ਜਧ ਆਪਸ ਸੈ ਲਰੈ।। ਤਬੈ ਭੂਪਤਿ ਬਲ ਕੋ ਧਰੈ।।_ _;., ਹੋਇ ਲੜਾਈ ਗਰ ਪੁਰਾ।। ਲਟੈ ਤੁਰੰਤਾ ਘਮ, ਰਥ, ਜਰ, ਬਜ।।੫। ਉਠੇ ਜੂਹ ਮਰੰਜੰ-ਬੜ ਗੁਨੀਆ।। ਵਾਉ ਬੂਗਰ ਮਿਲ ਲੁਟ ਮੁਨੀਆ।। ਮਾਲਵ ਤੇ ਪਹਲੇ ਤੈ ਖਾਈ।। ਪਾਛੈ ਸਬ ਦੇਸਨ ਤੋ ਜਾਈ।।&।।

9 53004180[501911। ੬009

ਨ.

ਗ੧0॥੧॥1£॥0॥ਇ0118.੦0।।

।

ਡਦਕ ਤਨਕ ਜਰ ਟਿਕਨ ਠਿ ਪਾਵੈਂ।।

ਸਿੰਘ ਮਫ ਪਮੂਅਨ ਸਮ ਖਾਵੈ।।

ਪਾਂਚ ਕਰਜ ਇਕ ਕੰਪਣ ਹੋਈ। ।

ਘਰ ॥੦ ਛਗ ਮਗ ਬਹਿਨੈ ਕੋਈ। ।੭!।

ਬਦਨ ਸਿੰਘ ਜਹ' ਮੁੜ ਮੁਹਤ' !

ਹੋਇ ਪੰਥ ਲੋਤਨ ਵਿਖਆੜਾ।।

ਦਿਪ ਦੀਪਨ ਇਕ ਗਾਉ ਥਿਸਾਲਾ।।

ਤਾ ਮੈ ਜਨਮ ਧ੨ਗ। ਤੂਪਾਆ' ੧੨੬੦!

ੁਨਿਤਿ ਮਾਂਜ ਕਰ ਧਰੇ ਜ਼ਲਾਵੈ। ।

ਤਬ ਪੀਛੇ “ਨਰਪ ਮਾਰ ਠਢਾਵੈ। ।

ਇਹ ਬਿਧ ਗਕਲ ਜਮੁਰਤ ਦ।।

ਟਜੈ ਚਲਾਵੈ ਬ਼ਾਲੂ ਕੇਸਾ।। ੬।।

ਕਹਣ ਸਣਨਿ ਕੀ ਬਾੜ ਨ ਮਾਹ।।

ਅੰਟਰ ਦੀਰਘ ਅੰਤ ਨ ਯਾਹੀ।।

ਅਵਨੀ ਲੋਕ ਮਨੋਦੀ_ਕਰੇ।।

ਸਿੰਘਨ ਦਲ ਟਤਿ ਮਲੈ ਰਥੋ।।

ਤਾ ਮਤਿ ਮਾਰ ਰਾਮੁ ਗਾ ਚਾਬੈ।।

ਹਜ ਸਿੰਘਾਸਨ ਟਿਕਨ ਨ ਹੂਆ।।

ਬੈਠਤ ਤਖਤ ਭੁਰੜ ਨਰ ਮੂਆ। 1੧੦।। ਮ੍ਰੈਘ।।

ਧੂਰ ਉਛੋ ਗਜ ਬਜ ਛੁਟੇ ਨਹ ਨਾਹ ਫਰੇ ਘਰ ਫ਼ੋਰ ਚਲੀ ਛਗ ਦੌਰ ਲੁਟੈ ਸੁੜ ਬੰਦ ਫ਼ੁਟੈ ਤਯ ਖਾਵਣ ਪੀਵੜ ਸਾਧ ਮਿਲੋ। ਆਸਜ੍ਮ ਪੈੜ ਸੁਪੀੜ ਪਰਸਨ ਦਾਨ ਨਨਤ ਸਵ ਜੂਹ' ਰਲੇ।। ਗਾਲ ਬਿਜਾਲ਼ ਸੁ ਜਾਤ ਬਿਹਾਲ ਪ੍ਰਜਾ ਬਹ ਪੀੜ੍ਨ ਦੇਹਿ ੫&. ੧੧।।ਵੋਹਿਰਾ।। ਅਠਮ ਸਾਲ ਸੁਹਾਵਨਾ ਗੌਗਾ ਬਰਪ ਪੰਚਾ;1।।

ਰਿਚ 2ਟ ਜਮਨਾ ਮਿਲੋ ਗਹੇ ਕੁਯੰਗੀ ਬਾਜ।।੨੨।। ਕਹਾ ੮ ਕਹਾ ਬ੍ਰਲਡਿਬ=ਦ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਹ: ਰੀ, ਬੀੜ[। _ਤ੍ਰਕ ਮੁਏ ਮੁੱਡਆ ਗਏ ਜਗਿਓ ਖਾਲਗਾ`ਮਤ।।੧੩।। ਜ਼ੰਪ ਕਰੜ ਦਿਲੀ ਢਿਰੀ ਤੋਂ ਡੁਜੰਤੀ ਮੋਲ।।

ਬਾਗ਼ਾ ਪਹਰ ਜੰਜਾਵਲਾ ਲੁਟੇ ਬਚੇ ੫੩ ਹੇਲ। ।੨੪

%1 530001806 90111 ੬09 1037011£॥0%੧%01ਗ1.0੧

ਰਾਜ ਖਾਲਜਾ ਘੰਹਲ ਤੇ ਦੇ ਜੜ ਵਰਖ ਪ੪ਮ

ਮੁਮੜਕ ਸੜ ਇਕਜ੍ਰਿ ਸੈ ਸਰ ਕੋਲੋਂ ਨਵ ੧ਮ ੪%।।੧੫।। ਤ> ਮੇਵਾ ਜਥ ਪਾਲਜਾ ਨ੍ਰਿਪਜੇ ਜਹ ਸਮ ਯੋਗ।।

ਤੇਜ ਸਿੰਘ ਸਮ ਉਠੇ ਅਰ ਵਿਲਪ `ਸੰਪ ਮਮ ਲੋਰ।।੧੬।। ਸਾਖੀ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋਈ ਪਾੜ੩>੦। ।=੦।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ01£॥0%੧%01ਗ1.0੧

॥੯625://੦0੮10€.੦9/੧੯60111੦॥॥੦੧੦1੧

ਕਲਜੁਗ ਬੀਤੇ ਪੰਜ ਹਜਾਰ।।

ਤਾ ਲਗ ਸੰਖਯਾ ਤਹੀ ਸੜਾਰ। । ਭੇਵ ਡਹਾ ਸਿਖ਼ਨ ਸਮਝਊਊਂ। । ਮੇਰਾ ਧੰਥ ਖਿੜਨ ਨਹਿ ਜਊ। । ਅਰਦਾਜੀ ਸੁਨ ਥਾੜ ਬਿਜਾਲ। ! ਪਾਟਲ ਨਗਰ ਦਜਿੇ ਕੁਨਸਾਰ। । ਗੋਨ ਫ਼ਿਰੰਗੀ ਆਵਫੋਹ ਵ।ਰੰਡ।। ਇਲੀ ਪ੍ਰਸਪ੍ ਚਝੈ ਨਰਿੰਦ। ।

ਮੇਰੇ ਸਧਲ ਨਿਬਲ ਡਏ ਤੇਈ। । ਮੇਰੋ ਨਿਬਲ ਜਧਲ ੜੇ ਹੋਈ।। ਠਿਜ਼ੁ ਸਾਸਜ੍ ਜੋ ਜਿਮ ੧0 ਦਨ।। ਤਾਂ ਮੋ ਅਨਯਟ ਮਮ ਇਹੁ ਚੀਨੋ।। ਫ਼ ਲਗੁ ਤਗੜ ਖਾਲਜਾ ਨਿਆਰਾ। । ੨ &੦ ` ਤੇਜ ਦੀਉ ਮੁਹਿ ਜਾਗੁ।। । ਸੋਇ ਫੰਜ ਨਾਰੀ ਸੁਤ ਤੋਧਏ।। ਗਾਇਨ ਹਾਂਕ ਤੇ ਗੁਯ ਕਲ ਦੀਏ। । _ਧੀ ਡੈਣਿ ਕਾ 0 ਮਾਵੈ।।_

` ਬਲ ਤੁਲੀਰੇ ਠੇਅਉ ਕਮਵੰ।। ਵਾਦ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਤੁਦੂ ਛੇਡੇ।। ਸ਼ਿਪ੍ਰ ਸ਼ਰਮ ਕਰਿ ਜੀਵੈ 1ਡ।। ਠਾਰਿ ਮਲੋਡੀ ਘਰ ਸੈਆਨੇ।। ਵੇਸਵ ਰਮਣ ਨ ਕਬੂ ਪਿਸਾਨੰ।। ਢੂਡੇ ਪੈਠ ਗੁਰ ਰਹੇ ਦੂਟਾ। । ਠਾਰੀ ੜਿਆਇ ਕਹੈ ਭਹਪੂਰਾ।। ਸੁਣ ਗੁਰੂ ਜਿਖ ਪੰਚ ₹' ਦੁਣ।। ਜਿਖ ਗਹੀਦੜ ਮੇਰੋ ਤੁਣਾ।।

ਸਬੀ ਸਿਖਣੀ ਭ੍ਰਿਤਨ ਜ਼ਾਹੇ।। ਭੂਪਤਿ ਨਾਰੀ ਮੁਨ ਕੁਨ ਰੈ।। ਫੰਗਾ ਰਹੇਗੀ ਬਰਸ ਉਨਾਲ। !

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ0੧1£॥0%੧%01ਗ1.20੧

।

[ਹਾ

ਤਬ ਹਫੂ ਕੋਪ ਦਿਖਲਾਊ ਅ &।। ਇਥ ਸਹੀਦ ੂੰਮ ਪਰ ੧6%।। ਕਿਲਕ ਪਤੀ ਲਗ! ਰਾਜ ਨ ਫੇਰਮਾ।। ਯਸੀ ਬਡ ਤਬੈ ਬਣ ਆਈ। !

ਜਗ ਜੈ ਭੀਤਰ ਤੇਜ ਬਲਈ। । ਸਿੰਘ ਬੇਖ ਹੋਏ ਸੈਨਾ ਲਾਬੀ।। ਦਿਲੀਪ ਸਿੰਘ ਗ਼ਜ ਪੇਲੇ ਹਾਥੀ।। ਪ੍ਰਿਸਮ ਵਿਰੰਗੀ ਲੁਦਮੁਰ ਮਹ। । ਚਿੰਤਾ ਬਧੀ ਗਗਲ ਕੋ ਬੀਚਾ। । ॥ਡ' ਲਾਹੇ ਜੰਤਗੁਰ 1ਰੈਚਾ। ।

ਖ਼ੂਸ ਨਾਰਿ ਗਨੂ ਛੱਡ ਉਡ ਲੋਇ। ਤਬੇ ਖਾਲਜਾ ਬਹ ਦਖ ਹੈਇ।।

ਮਧ ਖਾਲਸੇ ਹਮਕੇ ਦੀ੫।।

ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਰਾਜਨ ਸਿਰ ਹੰ੫। 1 ਪ੍ਰਿਥੀ ਭਾਖੁ ਫ਼ਵਿਮਿ ੫੫।।

ਜੈਸੇ ਯਾੱਹਓ ਬਿਆਸ ਫਿਪ ਜਰੇਬ।। ਅਕਬਰ ਬ੍ਰਹਮ ਚਾਜ਼ੀ ਬਪੁ ਧਾਣਾ।। ੫੦ ਅਪਣਾ ਝੂਬ ਸੁਵਾਰਾ। । ਜਾਹਾਂਰੀਰ ਸੜ ਸਾਦ ਜਨਾਂਲ। ।

ਤਾਂ ਘਰ ਮੋਨ ਆਇ ਭਟੇਂ ਗ਼ੁਲਾਮ। । ਵਹਕਾ ਤੇਜ ਪਸਰ ਰਹੋ ਦਿਨ ਦਿਨ।। ਸਬ ਹੀ ਜਾਨੰ ਜਗਤ ਜਨ ਮਨ ਮਨ । ਤਬੈ ਨੌਕੰਗਾ ਬੰਹਕ ਤਿਆਗੀ।। ਮੀਤਾ ਸਾਹ ਕੀ ਜੇਵਾ ਜਾਗੀ।। ਸਾਧਨ ਵਨ= ਧੀਏ ਹੈ ਜਾਨੀ। । ਤਊ ਨ ਜ਼ੂਟੀ ਬਤ ਪੁਰਾਨੀ। । 'ਭਾਈ ਮਾਫਾ ਰਜ ਨਹਿ ਡੋਰਾ। । ਢਾਹ ਖਾਣਿ ਜੜ੍ਹ ਪਦ ਤੋਰਾ।। ਮਦ ਭਰ ਬਾਜ ਕਰਤਿ ਇਹ ਸਾਹੂ। ।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ01£॥0%੧॥%01ਗ1.0੧

| _ _ 40000

ਹਮ ਸੌਂ ਟੌਰ ਦਿਤੇ ਸਹਜਾਊ। 1 ਕਹੇਜ' ੧ਹ ਬਸ ਬ੍ਰਧਮ। ਹਿੰਦੁਨ ਮਾਰ ਮਸਲੀ ਚਹੈ ਧਰਮ। . ਦਿਵਸ ਬੰਦਰੀ ਮਕੇ ਹਾਵੇ।। ਮਾਰੇ ਇਹੁ ਮੁਹਿ ਨੂਰ ਸਲਾਵੈ।। ਹੂਲੀ ਅਵਾਜ ਰਾਤਿ ਕੋ _ਐ£।। ਜਡ ਸਿਰ ਧਲੀ ਏਕ ਧਿਨ ਚੌਜੀ। । ਊਠਤ ਸਵੇਰ ਖਾਬ ਭਈ ਸਾਚੀ।। ਹਿੰਦੀ ਕਰੋ ਮਲੇਲੀ ੜਾਜੰ।।

ਏਕ ਤਊ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਤਹੈ।। ਆਸ 0੨॥ ਗੋਲਾ ਪਤਿ ਤਹੰ। ਭੂਮ ਮਾਹਿ ਜਹ ੩੮ ਢਡੋਰਾ। । ਕਰਮਾੜਿ ਕਾ ਠਜੈਨ ਨਿਹੋਰਾ।। ਕਰੈਭੀ ਜੁਟ ਹਮ ਸੋ ਨਿਤ ੜਾਹੀ।। ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਨੀ ਨਾਹਿ 'ਵਚਾਰੀ।। ਸਭ ਰਾਜਨ ਸੋ ਹੇ੩ ੫੦੬।। ਹਮ ਪ੍ਰਕੋਹ ਕਰੇ ਲਰ ਸਾਈ, ਰੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਜਬ ਜਿਹ ਧਾਰਾ। ਮਾੜੈਜੰ _ਮਛੇ ਜੁਧ ਸੰਝਾਵਾ।। ਡੁਹਕ ਜੰਵ ਤੇਜ ਬਿਨ ਜੀਵੈ।। ਕਿਰਤ ਕਮਾਹੀ ਰਾਜ ਲ ਯੀਵੈ1। ਛੋਡਿ ਕਲੇਵਰ ਸਰਮਤ ਤਾਲੀ।। ਝਾਂੜ ਝਾੜਿ ਕੇ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘਲੀ।। ਮਾਰੜ ਕੁਣਹ ਮਰੈ ਮਰਾਵੈ। । ਸੀਲ ਅੰਤ ਗਿਣਤੀ ਲਹੀ ਆਵ। ਭੀਮ ਸੈਨ ਮ'ਰੇਰ' ਨਰਾਜ਼! ! ਲੁਟੇ ਗਾਉ ਪੁਰ ਜਗਠੇ ਬਗਰ।। £ ਮੂਰਨ ਜਬ ਹੈਇ ਅਣਾਰਾ। ।

| ੮ਮ ੫੫ ਆਨੁ ਜ਼ਲੀਸ' ਧਾਰਾ। । `___ ਜਦਨ ਕੰਧਾਰੀ ਆਵੈ ਜਾਹਿ

$1 53000180691011। ੬09 1037011£॥0%੧%011.20੧ | __. _ ... ਰਿ

ਜਾ ਬਿਧ ਦੋਲ ਊਜਰ ਸਬ ਗਾਇ। । ੩੩ ਉਨੀਜਾ ਬਰਸ €-ਸ'। ਨਣਫ ਬੀਰ ਯੂਪੜਿ ਰੰਗ ਤੀਜ!। ਮਰ ਕੂਣ ਪੂਰਬ ਤੇ ਆਦੈ।।

ਸੈਲ ਪਿਆਦੀ ਦੀਸੇ ਗਾਵੈ। !

ਮਿਲੇ ਖਾਲਸਾ ਆਪਨ ਫੂਟ।।

ਨਫ ਲਾਰੀ ਘਫ ਗਗਰੇ ਫੁਣ। । 01੩ ਛੱਡੇ ਸਮਹਨ ਜੀ ਹੀਮ।। ਅ ੬੫ ੪6 ੮।੬ ੩ ਤੀ੧।। ਸਾੜ ਬਰਸ ਕਾਹਲ ਮਮ ਪੰੜਾ।। ਮਰੈ ਲੁਰਾਈ ਧਰਮ ਵਿਪੰਥ।।

ਤਬ ਇਹੁ ਸਿਧ ਐਸੀ ਲਣਿ ਆਟੰ।। ਜਿੰਘ ਭੁਪੜਿ ਕੋ ਰਹਣ ਨ ਪਾਵੈ।। ਵਡੇਰਾ ਇਕ ਗੋਰਾ ਸਿਖਾ।। ਧਰਮ ਹੋੜ ਫਿਰਭਾ #਼ਸਮਿਖ।। ਕਲਿਕ' ਨਗਰ ਛੂਟਿ ਹੋਇ ਆਈ। । ਜਿਰਹ ਗਿਰਹ ਭੀੜਹ ਫਲਾ ਜਗਾਈ । ਦੁਵਾਦਸ ਬਰਸ ਕਛੁ ਜਾਲ਼ਾ ਨਾਹੀ।। ਇਲੀਪ 'ਸੌਂਘ ੧ਠਮਤ ਭਘਾ ਸਾਂਈ।। ਗੁਪਡ ਪਪ ਮੈਂ ਭੀ ਤਬ ਕਰੋ।। ਇਕ ਵੀਸ ਟਰਖਨ ਲਗ ਲਹੋ।। ਫਿਜੇ ਕਿਰੰਹੀ ਸਿੰਘਨ ਪੰਧ1।

ਧਸੈ ਆਇ ਪੜਜਾ ਜੀਉ ਸੰਧ । ਸਬੈ ਨੀਤ ਕਰਤੇ ਗਤ ਜਾਤ । ਬਰਸ ਖ਼ੀਤ ਜਾਵੈ ਦਲ ਗਾਤ।। "ਏਕ ਮਲੈਡੀ ਬੰਨਦਨ &%।। ਪਰਜਾ ਧਰਨ ਮੇਣੇ ਸੁਖ ਧਾਮਾ

ਗਊ ਸਿੰਘ ਕਾ ਬਨੇ 'ਜਿਊਂ ਸੰਗਾ।। ਸਗੰਜੂ ਬਰਖ ਖ਼ੰੜੇ ਲਿਗ ਸੰਗਾ। । ਹਿਲ ਖੁਰ ਈਚ ਬਾਢੀ ਸੁਤ ਹੋਈ।4.

$ 530001309009111 ੬09 10ਗ700%1500੫9001131.01।

3

ਬਲੂਆ ਰਾਜ_ਕਰੋਗਾ ਸੋਈਂ। ।

ਦਸ ਪੰਜਾਬ ॥ਦ ₹ ਹੋਇਆ।। ਤਿਨ ਇਹ ਪੰਥ ਮਰਨ ਕਰਿ ਜੋਵਿਆ। । ਹਿੰਦ ਵੀ ਉਤ੍ਰ ਦਗਨ ਪੂਰਥ। । ਦਿਲੀ ਸਾਹ ਪੁਤ ਸਕਲਾ ਮੂਰਬ। । ਭੁਛੁ ਕ ਕਹੀ ਬਹੁਤੀ ਰਹ ਗਈ। । ਤਝਾ ਕਰਤਾਰ ਬਿਗ ਤਤੀ ਰਹੀ। । ਮਲ ਕਸਮੀਰ ਦੁਮ ਦੋਇ ਜਈ। । ਖਿ< ਬਿ੧੦ ੮੧ ਮੁੜ ਹੋਇ ੜਬੈ। । ਕਲਲੀ ਰੂਪ ਹਰੀ ਅਵਤਾਰਾ। । ਸੰਭਲ ਮੰਦਰ ਬੀਚ ਉ;ਹਾ।

ਕੱਲ ਬੀਤਾ ਦਇਨ ਸਤ ਦਾਹਾ। । ਕਾਲਕੀ ਉਪਜ ਸਵਾਰੇ ਵਾਹਾ।।

ਜਾ ਬਿਧ /ਗਿੰਘ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਿਖ । ਯਿ[ ॥'ਰ ਕੁਝ ਹੋਵੈ ਰਿਖ।।

ਮਾਠੈ ਗੁਰ ਕਉ ਕਰੇ ਪ੍ਰਸਾਦ। । ਸਧੇ ਸੀਟਲੀ' ਖਾਵੈ ਬਾਦੁ।

ਦੋਇ ਦਜਿ ਖਾ& ਬਰਖ਼ ਵਪੁ ਧਾਰ।। ਲਾੜੀ ਜ੍ਰਿ=' ।੪%੮ ਖ਼ਵ।। ਮਾਹਿ ਮਲੋਫ਼ ਧ੍ਰਮ ਝ੍ਰਿੜ ਵੰਧਾ। 1 ਪੰਚ ਪੰਚਾਸ ਦੋਹ ਫੰਹ ਸੱਧਾ।। #ਹੀ_&ਵ> ਬਿਪ੍ਰ ਕੀ ਧਾਵੇ।।

ਤੇ ਬਲ ਬਟ ਤੇਜ ਦਿਈਾਵੈ। । ਪਰਸ ਰਾਮ 7 ਤਿਹ ਅਵਤਾਰਾ। 'ਖਿਪਰ ਤੇਜ ਟਰ ਜਾਤਜ ਸਾਰਾ।। ਬਿਸਨ ਨਰਮਾ ਤਪ ਕੀਨੇ %'ਰੰਡ। । ਜਾਤੇ ਬਾਦ ਬਯੋ ਪ੍ਰਚੰਡ। !

ਇਹ ਸਿਗ ਸਿ ਸਭ ਭਾਖ਼ ਸੁਨਾਈ।। ਹਮ ਅਵਤਰੈ ਖ਼ਿਪ੍ਰ ਗਿਹ ਜਾਈ।। ਤਾ ਲਗ ਸਹੀਦ ਬੈਤਾਲੀ ਪੱਕਤਿ।।

$1 530001806 91011 ੬09 1037011£॥0%੧%01ਗ1.0੧

ਜੇਵਾ ਕਠੇ ਮੁਟਿ ਝਾਰੀ ਸੰਗੜਿ।। ਰਾਂਵਨ ੜ੍ਰਾਤ ਕੀ ਪੂਜਾ ਲੇਵੈ।। ਬਿਪ੍ਰ ਜਿਪ ਜੀ ਖਸਕ ਠ ਸੋਵੈ।। ਗੁਪ= ਭਵਿਖਤ ਯਖਾ ਕਹਾਈ।। ਪੜਤਿ ਸੁਣਤਿ ਮਮ ਪਾਰ ਪਰਾਈ।।

ਗਾਥੀ ਤੜਨ ਮਾਲ ਫਰੰਬ ਕੀ।। ਪਾਡਸ਼ਾਗੀ।।੧੨।।

॥੯625://੮੮106€.੦9/੧ਫ੯੦01/11੦॥॥੦1੦॥੧

੧ `ਲਤਿਗੁਣ ਪ੍ਰਸਾਦਿ।। ਅਬ ਵਾਰ ਾਜ੍ਹਵੰ ਪਾਜਨੀ। । <।। ਸੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਪੈ ਰਾਮ ਇੰਘ ਤੀ ਕੀ ਲਿਖਯਤੇ। 1 ਉਸਤਤਿ ਕਕੋ ਅਨਿਕ ਈਾਰ ਜੰਤਗੁਜ਼ੁ ਬਲ ਜਾਏ 11 ਸੰਟਠਜੁ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਨਾਂਮ ਡਲ ਗੁਰ ਕੋ ਪਾਉ। । ਸੰਤਗਰ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਟੀਏ ਹਰਿ ਨਾਂਮ ਧਿਆਉ।। ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਇ ।ਫਆਲ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਹਲ ਜਾਊ । 1 ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਏ ਇਆ& ਧੂਟ ਜੰਪੜ' ਕੀ ਨਾਵਉ। । ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਏ ਦਿਆਲ ਸਦਾ ਜਸੁ ਰਗਨਾ ਟਾਉ।

ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਏ ਦਿਆਲ ਦੁਕੁ ਜੰਮ ਪੁਦ ਨਹੀ ਪਾਉ।। ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੋਏ ਦਆਲ ਜੋਭਾ ੪ ੫ਉ ।।

ਵਾਟੁ ਵਾਹੁ ਰਜ ੧੫ ਸਿੰਘ ੧ ਮਤ ੧0੨ ਵਾਲਾ।। ਗੁਹੁ ਸਚੁ ਜਪਾਏ ਦਾਂਮ ਪੋਲੇ ਦਿਲ ਤਾਲਾ ।।੧। ।ਪਉਂੜੀ।। ਗੁਹ ਸੰਗੜਿ ਕੀਤੀ ਰੰਗੁਲੀ ਲਾਲੀ ਰੰਗ ਰਤੇ । ੨।।

੧੧ ਸਿ॥ਟ੬, ਮਜ਼ੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਮਸਤੀ ਸੈ ਮੜੋ ।।

ਜੋ ਚਰਨੀ ਲਗਣ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸੁਫਲੁ ਫਲਿ ਪਤੇ।

ਇਣ ਤੇਰੇ ਭੁਠਲਏ ਡੁਲਟੇ ਹੋ ਝੰਗਨ ਅਵਤੇ।।

ਅਰਜ ਕਰਨ ਸਤਿ ਮੰਗਤੇ ਜੋ ੜੋਹਿਨ ਦੂ ਮਤੇ।।

ਤੂੰ ਬਖਸੀ ਸਹੇ ਪਾਤਿਸਾਣੁ ਤੇਠੀ ਜੱਗੜਿ ਸੜੜੇ। ।੨। ।

ਜਬ ਤੁੰ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਦਰਸਨ ਕੋ ਪਾਵੇ ।

ਜਸ ਤੂੰ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਸਦਾ ਮੁਝ ਸਬਦ ॥ਣਾਵੇਂ।

ਜਬ ਤੂੰ ਹੌਇ ਦਿਆਲ ਗੁਰੁ ਮਾਰਣ ਜਲ; %ਦੋ।।

ਜਬ ਤੂੰ ਹੋਇ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਸਤੁ ਸਦੇ ਟਲ 'ਾਂਦੇ। ।

ਜਬ ਤੂੰ ਹੋਂਦ ਦਿਆਲ ਵਿਹੇ ਫਿਰ ਤੁਝੈ ਧਿਆਣੋ। ।

ਜਖ ਤੂੰ ਹੋਂਇ ਦਿਆਲ ਸਿਗੈ ਜਣ ਸੂਜ ਕਹਾਵੇ।।

ਜਬ ਤੂੰ ਹੈਂਏ ਵਿਆਲ ਧਰਮ ਜਜ਼ ਜ੍ਰਿੜ ਕੰਮਾਵੇ।।

ਜਬ ਤੌ ਹੋਂਦ ਹਿਆਲ ਲਿਤ ਹਿਤ ਹਰਨੀ 'ਲਾਂਵੇ।।

ਵਾਗੁ ਵਾਗੁ ਗ਼ੁਹੁ ਜ਼ਾਮ 'ਸੈਘ ਜੀ ਸਤ ਸੰਗਤਿ ਮਹੀ।। ਜਹਾ ਲਹੀ ਦੀਵਾਂਨ ਗੁਰੁ ਟਾਜਦੁ ਹੈਂ ਤਾਂਹੀ।।੩।। ੫ਉਜ਼ੀ।। ਕਰਨ ਹਾਵ ਸਭ ਜਾਣਦਾ ਦਿਨ ਵੇਦਨ ਮੀੜਾ।।

$1 530001806 91011 ੬09 10ਗ7011£॥0%੧॥%011.20੧

ਬਪਸੋ ਕੁਲ ਦ7 ਕੀ ਜਗੁ ਨਿਰਮਲ ਕੀਤਾ।।

ਇਥੇ ਧਗਦੇ ਮੰ= ॥% ਸੈ ੧% ੫ਨ੩ਾ।

ਸਰਨੀ ਆਏ ਸਤਿਰਫਾਂ ਜਨਨ ਜਗ ਜੀੜਾ1।

ਅਲਸਨ ਤੀਰਥ ਜਾਣ ਕੇ ਜਨ ਮਜਨ ਕੀਤਾ ।

ਭਰਮ ਦੂਰ ਰੋ ਅਘ ਦੰਡਿਣੋ ਤੁਮਣੀ ਹੌ ਰੀੜਾ।।੪।। ਤੂੰ ਕਖਸਣ ਟਾਜ਼ੁ ਅਛਲੁ ਹੀ '£ਖ ਭੁਲਣ ਹਾਫੇ। । ਰਖੀ ਲਾਜ ਬ੍ਰਿਦਾ ਦੀ ਢੈਹ ਪਏ ਦੁਆਰੇ।। ਉਪਮਾ ਕਰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਮ ਵੀਦਾਰੇ। ।

ਜੋ ਿਮਟਨ ਤੇਰੇ ਨ” ਨੂੰ ਮੋ &ਗਣ ਪਿਆਜੇ। । ਪਾਪ ਰਿਣਤ ਨ ਆਵਦੇ ਜਲਿ ਪਾਬਰ ਤਾਹੇ। । ਸੰਟਿ ਜਹਾਦੀ ਸਦ ਹੈ ੧8 0'ਖ੧। ॥ਾਚੇ।।

ਜਲਬਲ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਨੈ ਜਮੁੰਦ ਵਿਚ ਮਾਰੇ ।

ਤੂੰ ਬਖਜੀ ਸਚੇ ਪਾੜਸਾਹਾ ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਫੁ ਰ। ਸਿੰਘ ਜੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਮਾਹੇ।।। ਪਤਤਿ ਉਗਹਨ ਨਾਂਮ ਟੇ ਭਵ ਕਾਣਣ ਹਾਰੇ।।੫।। ੫ਉੜੀ।। ਸਮੁੰਦ ਤਪ ਵਰੋਲਆ ਕਰ ਸੁੰਮੇਫ ਮਧਾਂਲਾ। ।

ਪੁਰੀ ਅਯੁਧਿਆ ਛਡਿ ਕੇ ਲੰਕਾ ਪਹ ਧਾਂਣ।। ਮੂਦਨਾ ਦਾਈ ਮਾਰਣ ੮' ਬਹੇ ਇਵਾਣ।।

ਕੰਜ ਜ਼ਇ ਨੂੰ ਮਾਰ%' ਮ& ਚੰਡੂਣ ਸਪਾਣਾ।।

ਮੋਨ ਤੁਹਕ ਦੁਇ ਮਾਰਕੇ ਸਿੰਘ ਤਖਤ ਥਹਾਣਾ।। ਦੇਹ ਦੀਦਾਰ ਹੁਣਿ ਸੰਗਤਾਂ =ਹੀਂ ਹੋਰੁ ਟਿਕਾਣਾ।।੬।। ਸਦਿ॥ਜ ਜਗ ਮੌਗੜਿ ਕੇ ਮਾਹੀ।

ਧਰੋੜਿ ਪਾਪ ਦਰਸਨ ਜਿਣ ਜਾਹੀ। ।

ਏਸ ਬਾਣ ਕਉ ਚਿਲ ਨ ਲਾਵੋ।।

ਦਾਜ ਆਪਣਾ ਜ਼ਤਨੀ ਲਵੇ।।

ਜਿਰੋਂ ਬਾਲਕ ਪਿਡਾ ਪ੍ਰ ਕਰੈ ਬਹੁ ਮਾਲੁ।।

ਬਖਸ ਹੋ ਗੁਹ ਤੁਮਰਾ ਤਾਂਣਾਂ।। ਸੰਗਤਿ ਧੂਣੀ ਜਲ ਕਰੈ।।

ਸੁਕੇ ਕਨਟ ੧੬੩ ੦ਰ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰੁ ਵਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜਚੁ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ।।

%1 5300018006 91011 ੬09 1037011£॥0%੧%01ਗ1.20੧

ਗਹੁ ਤ& ਜਨ ਖਉ ਬਥਿਸਦਾ ਫਿਰਮਾਰਟ ਪਾਵੰ। ।੭। ।ਪਉੜੀ। ! ਜਰ ਕੁੰ=ਮ ੨ੋਜੀਆ! ਮੰਗਤੀ ਮਰ ਥਣਿ ਆਵੈ।। ਅੰਮ੍ਰਤ ਵੇਲੇ ਝੈਠਿ ਕੇ ਸਚ ਨਾਮ ਧਿਆਵੈ।।

ਪਾਸ ਨ ਟੋਵੈ ਕਉਣ ਜੋ ਸਗਾਰ਼ ਬਣਾਵੈ।।

ਹਰ ਕੰਤੇ ਬਾਝੋ ਲਰੀਆਂ ਠਹੀਂ ਸੋਭਾ ਪਾਵੇ। ।

ਬੂੰਦ ਨ ਮਿਲੈ ਸੁਆਤ ਕੀ ਚਾੜ੍ਰਕ ਦੁਖੁ ਪ ਵੈ।।

ਰਲਕੇ ਬੈਲ ਗਟੇਲੀਆਂ ਗੀਤ ਜਵ਼ਰ ਗਾਵੈ।।੮।। ਕਰੋੜ ੨੫੦ ::%[ ਜਰ ਆਏ।।

ਜਤ ਸਰ।ਤਿ ੧ ੮੦੧੦ ਪਾਏ!।

ਦਲੈ ਪਮੁ ਘਾਜ ਕੇ ਢੇਰਾ।।

ਫੋਰ ਨ ਹੋਵੈ ਯੰਮ ਪੁਰ ਫੋਹ'।।

ਤੱਮਰੀ ਤਜਨਾਂ ਪ੍ਰ ਗੁਰੁ ਅਵਿਤਾਰੁ। ।

ਆਇਓ ਉਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਰਾਤ। ।

ਫਲ ਮੈ ਗਹੁ ਰਾ ਗਿੰਘ ਹੋਇ ਆਏ'।

ਲਫ ਨਾੜੀ ਜੋ ਨਮ ੜਗਾਏ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰੁ ਰਾ=਼ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨਾਂਮ ਜੰਗ ਵਾਲਾ।। ਜੋ ਪਦੇ ਲਾਲਿ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਰੋਵੈ ਮੜਿਟਾਲਾ। ੯।।ਪਉੜੀ । ਮਲਿ ਮਲ ਦੂਣ ਕਰੇ ਅਘਖਭਣੈ `ਲਰਮਲ ਹੋਇ ਚੀਂਤਾ।। ਨਹਿ ਜਣਾਂ ਖਣ ਲ੍ਰਸਮ ਬ੍ਰਿਪਮਣੇ ਨਟ ਮੰਤਾ।। ਲਹਿ ਜਾਣਾ ਮੈ ਤੀਰਧੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਲ ਪੀਤਾ।।

ਸੰਜੋਗ ਵਿਜੇਗੀ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਗ ਦੀਤਾ।।

ਚਹਨੀ ਲਾਵੋ ਮੰ4੨ ਅਨਮੁ ਜਗ ਜੀਤਾ1।

ਤੇਗ ਧਹਾਦੋ ਦਾਸ ੜੇ ਜੋ ਗ਼ਰ ਕੀ ਰੀੜਾ।।੧੦। । ਆਨਿ ਪੋਹਰ ਕਰ ਜੋੜਿ ਧਆਵੇਂ।।

ਸੜਿ ਸੰਜਜ ਦਾ ਦਰਸਨ ਪਾਵੇ।।

ਮੋਹ ਗ਼ਹੀਥ ਕੇ ਲਿਹੋ ਰਲਾਈ ।

ਤਾਹ ਪੜੇ ਤੁਮਰੀ 2ਹਣਾਈ।

ਕਜਣ ਹਾਰ ਜੋ ਲਿਮਆ ਲੌਹ।।

ਮੇਣ ਨ ਸਕੇ ਕੋਈ ੩੪।।

ਵਿਧਨੰ ਕੀ ਗੜ ਲਹਿ ਪਝਾਜੈ।

%1 530001806 91011 ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.0੧

ਜੋਗੀ ਜੋਂਤੀ ਸਿਧ ਸਿਆਨੰ।।

ਵਾਹ ਢਾਹ ਗਉ ਰਾਮ ਮਿੰਘ ਜੰ ਤੇਰਾ ਨਾਂਮ ਰੰਗ ਲਾਈ। ਦੋ ਜਿਮਰਨ ਸਚੇ ਨਾਂਮ ਨੂੰ ਲਹੀ ਛਗਦੇ ਜੰਮ ਮਲੀ।।੧੧।। ਪਉਂੜੀ।। ਜੋ ਰੜੇ ਤੇਫੇ ਨਾਂਮ ਗੇ ਹੋ ਬ੦% ਦਿਵਾਨੇ।।

ਪੀਤਾ ਮਿਆਲ ਨਾਂਮ ਦਾ ਮਸਤੀ ਮਸਤਨੰ।।

ਦਵੇ ਭਲੇ ਨਾਂਮ ਥੋ ਹੋ ਜਾਨ ਬਿਗਾਨੇ।।

ਬੋਟਡੈ ਖਹੇ ਕਹੇ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਖਜਾ।।

ਦਭਣਾ ਆਸਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਆ ਮਰਦ ਜੈਨਾਨੋ

ਏ ਟਫ਼ਖੁਖ ਸਿੰਘ ਸਦਾਇਦੇ ਜੈ ਗ਼ੁਜ਼ ਕੀ ਮਾਨੈ।।੧੨।। ਜੋ ਮਜੜਕ ਮੋ ਲਿਖਿਆ ਭਾਈ। ।

ਣਹੀ ਪਗਟਦੀ ਨਹੀ ਜਿਲ ਵਧ ਜਾਟਈ। ।

ਰਾਮ ਤੰਦ ਕਿਊ ਬਨ ਮੈ ਜਾਵੇ।।

ਵਾਇਦੋਵਿ ਪਦਿ ਗੰਗ ਲਿਪਾਵੈ। !

ਦੌਸੁਰ ਸੀਤਾ ਜਾਇ ਚੁਹਾਈ। ।

ਰੌਤੁਮ ਨਾਟ ਜਿਲਾ ਕਿਊ ਪਾਈ।।

ਜ਼ੰਦ ਸੂਜ ਕੌ %ਗੋ ੧%੨੧।

ਦੂਹ ਥਰੋ ਗੁਰ ਨਜ਼ੀ ਸੰਕਾ।।

ਵਾਹੁ ਦਾਹੁ ਗੁਭੁ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਹੀ ॥੪" ਦ੍ਛਾਰਾ।।

ਸ਼ ਮਿਮਰਨ ਸਦੇ ਨਾਂਮ ਨੂੰ ਛਵ ਕਾਣਣ ਹਾਰਾ।।੧੩।। ਮਉੜੀ।। ਗਰ ਸੰਗਿਤ ਦਿਸੇ ਸੋਹਣੀ ਨਿਰਮਲ ਗੰਗ ਨੀਰਾ1। ਸਗਲੇ ਪਾ ਨਿਵਾਰਦੇ ਜਿੰਘ ਗੁਣੀ ਗ਼ਹੀਰ।

ਪਾਪ ਕਣਣ ਜਗ ਦੇ ਆਰ ॥੪ ਚੀ0।।

ਅਗੇ ਭਰੋਜੁਲੁ ਲੰਗਣਾ ਬਾ੩ਮਾਹਾ ਫਕੀਰ।।

ਗੁਰੁ ਚਚਨੀ ਲਗੀ ਤਰ ਗ਼ਏੇ ਦ਼ਖ ਆਯਦ ਅੰਮੀਟ।। ਤੂੰ ਲਖਜੀ ਸਚੇ ਮਸਿਹੁ ਤੇਰੀ ਸੰਗਤ ਫਜੀਰ। ।੧੪। । ਜਹੰਜਰ ਭਰ! '£ਬ੍ਰ ਨ 0ਈ1।

ਸੈ ਗਹੀਬ ਗਿਕਤੀ ਨਹੀ ਕਾਈ।।

ਸਿੰਘ ਕਰੋ ਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਜ਼ਰਨੀ ਲਾਵੋ।।

ਡ%& ੧੦ ਯੋ ਜੁਰੁ ਮਾਜਗ ਪਾਵੋ।।

ਗੁਰੁ ਬਡੇ ਬਡੇ ਤੁਹ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ0੧1£॥0%੧॥%01ਗ1.0੧

ਪ੍ਰਿਛਵੀ ਪਤਿ ਸੈਹਖਾਸਰ ਮਾਵੇ। ।

ਰਾਵਣ ਮਾਰ ਫ਼ਾਣ ਕਰ ਦੀਨੌ।। 'ਛਭੀਡਨ ਨੋ ਲੰਕਾ ਪਤਿ ਕੀਲੋ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਗੁ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਜਿੰਘ ਜੀ ਪੀਭਨ ਕੇ ਪੀਰ।।

ਤੂੰ ਹੀ ਮਰੇ ਰਾਖਨਾਂ ਧਨਖ ਪਰੇ ਤੀਰ। ।੨੫। ।੫ਉੜੀ। । ਗਲ ਸ਼ਲ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰੂ ਜੀ ਗੰਦ ਕੈ ਟਾਪੂ।। ਮਯਲਾਂ ਆਸਾਂ ਤੇਹੀਆਂ ਮਲ ਜੰਗਤਿ ਖੋਪੂ। ।

ਮਛ_ਕਛ ਜਭ ਧਿਆਵਦੇ ਸੰਜਾਰੀ ਜਾਪੂ।।

ਦੁਖ ਤਵਨ ਤੇਰ` ਨਾਮ ਹੈ ਰਾਖਸ ਕੋ ਖ਼ਾਪੂ।।

।॥ਗ ਕਾ ਗੁਰ ਸਾਹਾ ਨੈ ਪੜਜਾਨਾ ਕੇ ਥਾ।।

ਦੇਹ ਦੀਦਾਜ਼ ਗੁਰ ਸਚੇ ਪਾੜਨਾਨੁ ਸਚ ਨਨੋ। ਕੇ ਜਾਮੂ '੧੬1। ਸਤਿਗੁਰ ਜਹਾ ਪਾਤਸਾਹੁ ਦਾਤਾ ਜਗ ਜਾਰੀ। ।

ਠਾਮੁ ਕਪਏ ਜਗਤ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿੜੀ ਸ਼ਬੁ ਧਾਵੀ।।

ਦਹ ਮਤਿ ਕਟੇ ਸਿੱਖ ਦੀ ਜਭ ਪੈਜ ਜਵਾੜੀ।।

ਜੁਗ ਜੁਗੁ ਭਗਤਾਂ ਤਾਹਦਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮੁਹਾਹੀ।। ਦਰਸਨ ਪਾਇਆ ਕਲੂ ਮੇ ਜਾਵਾਂ ਬਲਿਹਾਰੀ।

ਕੂਏਜ ਤਾਜੀ ਜਥ ਜੀ ੨ ੜੀ& ਛੁਪਾਰੀ।।

ਕੌਰਵ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਕੇ ਦਟਦੋਧਨ ਹੰਕਾਵੀ।।

ਬਾਲੀ ਮਾਰ ਪਛਾਂੜਆ ਹੋ ਰਾਮ %ਵਿਤਾਰੀ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਗੁ ਸ੍ਰੀ ਰਾਂਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਸਾਵਜ਼ ਹੰਗ ਮੀਣ।। ਆਪਣੇ ਦਰਨ ਹਮਾਰੇ ਰਿਦੇ ਮੋ ਤਾਖੋ ਲਾਇ ਪ੍ਰੰਤ।।=੭। _ ਪਓਂੜੀ।। ਆਦਿ ਅੰਤ ਅਵਤਾਰੁ ਏਹੁ ਦ੍ਰਸਰ ਨਹੀ ਕੋਈ। !

ਜੋ ਸਿਮਰਨ ਸੇ ਨਾਂਮ ਨੂੰ ਸੈ ਸੰਗੜਿ ਹੋਈ।। `ਗ਼ਹ।।ਖਾਂ ਤੇਏ ਬੁਤਿਆ ਬੇਮੁਖ ਨਾ ਦੋਈ।।

>॥ 7” ਭਲੇ ਗੁਰੁ ਦੋ ਜੋਠੀ ਫਜਿ 7ਈ।।

ਜੋੜੋ ਨਮੁ ਵਿਸਾਟਨ ਨਿਸ ਦਿਲ ਤਿਨਾ ਪਤਿ ਖੋਈ।। ਆਦ ਜੁਗਾਦੀ “੪੮ ਮਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਜੋਈ। ।੧੮।। ੧੯੧੦।।ਉਠੀ ਸੈ ਹੌਦਵੇ ਗੁਰੁ ਹ਼ਰਨੀ ਸਿਖ ਲਾਏ। ਮੌਗੜਿ ਕੀੜੀ ਨਿਰਮਲੀ ਗੁਰ ਨਾਮ ਜਪਾਏ।

੧੯੧੭ ਰੱਹੜ ਕਰਜਾਈ ਖਾਲਸੇ ਦੀਵਾਨ &ਰ੦ਇ।।

%1 53000130691011। ੬09 10ਗ011£॥0%੧॥%01ਗ1.0੧

ਰ੍

ਰੰਗੁ ਦਿੜਾ ਗੁਟੁ ਨਾਮ ਦਾ ਜਿਪ ਮਜੜ ਕਰ ਏ।। ੧੮੨੮ ਉਨੀ ਗੋ ਅਠਾਈਦੇ ਵਡਿ ਪਾਪੀ ਮਾਫੋ।। ਹ।0 ਥੇਡ ਹਜ਼ਦੀ ੫੦੧ ਦ1 ੩ ਕਾਯ ਜੁਵਾਰ਼ੇ। ਪਰਾਤਨ ਸੇਵਕ ਜਾਂਣ ਕੇ ਜੇ ਮਿਕ ਪਿਅਰੇ। ।

ਜਾ ਕੈ ਤਾਰ ਜੇਵਕ ਸਮੁਦ ਵਿਚ ਖਾਰੇ।।

ਛਾਗੁ ਵਾਹ ਗੁਕੁ ਕਾਂਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਸੰਗਤ ੨ ਵਾਲੀ।। ਦਰਸਨ ਦੇਹੁ ਪਿਆਰ ਆ ਗਉਨ ਰਛ ੫ਠੀ।।੧੯।। ਪਉੜੀ ।। ਕਲਜ਼ਗੁ ਪਾਪੁ ਪਸਾਰਆ ਹ੍ਰਮੁ ਰਿਆ ਨ ਫਾਈ। । ਰੁਭੁ ਪਾਪੀ ਮਾਤੇ ਜਾਣ ਕੇ ਜੋ ਵੜੇ ਕਸਾਈ।। ॥੮੩ ਕੀੜੀ ਮੋਨੰਆ ਗ਼ਲ ਕਗੀ ਲ ਕਾਈ।। ਅਸੀ ਸੀਸ ਚੜਾਏ ਖਾਲਸੇ ਦੁਨੁ ਬੇਡਿ ਰਜ਼ਾਈ।। ਜੋ ਵੈਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪਤਾਲ ਦੜਿ ਜਾਈ।। ਜੈ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁਜੁ ਪੁਨੀ ਧਰ੍‌[ ਹੋਇ ਸਗਾਈ।।੨੨।। ਬਾਦਜਟ ਮੋਨਨ ਕਾ %ਗ ਸਤਿਗਰ ਕੋ ਦੀਨਾ ਫੜਿ ਤੋਰ। ਚਾੜਿ ਰੇਲ ਤੇ ਕਲਾ ਹਲਾਈ।।

ਜੁਰੁ ਪਰੁ ਮੈ ਬ਼ਹੋ ਵਜੀ ਵਧਾਈ। ।

ਦੇਵ ਬਲੂ ਸੁਰਿ ਰਿ ਦਗਾਵੈ।।

ਮਾਤ &ਕ ਗੁਹੁ ਖੇਡ ਹਚਦੰ।।

ਧਰਮ 'ਖੋਡ ਰਦੀ ਤੁਟ ਆਧ।।

ਜਝੀ ਸੰਗਤਿ ਸੂਸ਼ੇ ੧2। ।

ਹੰਗੂਨੁ ਸੈਹਜੁ ਸਮੁੰਦੂ ਤੇ ਟਪੁ।

ਤਾਹਿ ਰ'ਏ ਗੁਰ ਠਾਮ ਕੇ _ਜਾਪੂ।।

ਜਾੜ ਦੀਪ ੧੩6 ੫ਵੈ ਲਾਮਾ।।

ਆਪ ਕਰੇ ਕਰਕ ਅਪਣੋ ਕਾਂਮਾ।। ਖ਼ਾਦ।ਹ ਠ ਅਕਲਿ ਤੁਆਈ। ।

ਨਗੀ ਜਾਨੈ ਏਹੀ ਤਘ ਫਾਈ।।

ਰਾਵਲਿ ਮੇਘਨਾਕ ਕੀ ਜੈਲਾ। ।

ਤੁਲ # ਡੋਰੀ ਰਾਜੁ ਕਰ ਹੰਲਾ।।

ਮਾਰੇ ਕੁੰਭ ਕਾਂਨ ਕੈ ਭਈਆ।।

ਉਹੀ ਬਿਪਤ ਮੋਨਨ ਕ ਪਈਆ।।

%1 53000180691011। ੬09 1037011£॥0%੧%01ਗ1.20੧ ਰ

ਇੱ. ਵਾਗ

ਪਹੁਬਨ ਜਪੈ ਜੋ ਮਰੇ।।

ਇੰਦ੍ਰ ਜੀੜ ਜੈ ਜਾਲ ਪਸਾਰੇ।।੨੧।।

ਵ% ਵਾਗੁ ਸ੍ਰੀ ਫਾਂਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਪੂਹਣ ਕਹੜਾਰ। । ਕਲ ਧਾਰ ਗੁਹ ਆਵਣਾ ਕਲਖੀ ਅਵਿੜਾਹ। ੨੧।। ਪਉਂਤੀ।। ਕਲਾਧਾਰ 30 ਆਵੜਾ ਜਿਤ ਝਰੜੇ ਸਾਰੇ।।

ਕਲਾ ਧਾਹ ਰ।੧ %ਵੱੜ' ਮੋ& =ਜਕਨ ਜੇ ੨ਜੇ।। ਕਲਾ ਧਾਰ ਰਤ ਆਵਣ ਸੰਤਾਂ ਕੋ ੜਾਰੇ।।

& ਪਾਰ ਗਰ ਆਵਣਾ ਨਿੰਦਕ ਸੱਤੇ ਮਾਰ।। ਜਲਗ਼ਾਰ ਗੁਤੁ ਆਵਣਾ ਕਰ ਕਾਫਯ ਕਾਰੇ। ।

ਕਲਾ ਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣਾ ਸਭਿ ਦੁਸਟ ਸੰਘਾਰੇ। ।੨੨।। ਕਲਾਧਾਹ ਗੁਹੁ ਤੈਂਨਿ ਅਕੇਲਾ। । ਕਲਾਧਾਰ ਅਪੇ ਗੁਰ ਚੇਲਾ।

ਕ&ਾ ਪਾਰ ਗੁਹ ਆਵਣ ਲੈ ਲੰਮ ਬ<ਾਂਨੇ।1 ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਤ ਆਂਵਣਾ ਸਭਿ ਜਗਤ ਪਫ਼ਾਨੇ।। ਕਲਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣਾ ਹਣਿ ੧੫ ਮਚਾਏ।। ਕਲਗਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣ ਦਲਿ ਦੁਜਿਟ ਮ:ਭਏ।।੨੩।। :/ਭੋੜੀ। । ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਲਾ ਚੜਿ ਤਖਤ ਅਕਾਲੋਂ।। ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਦਾ ਕਟੇ ਜੰਮ ਜਾਲੇ।।

ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣਾ ਦਜੁਟਾ ਕੋ ਗਾਲੇ।।

ਕਲਾਧਾਹ ਗਹ ਬੈਠਣਾ ਸੰਗਤਿ ਜੋ ਖਾਲੋ।।

ਕਲਾਧਾਰ ਗ਼ੁਤ ਬੇਠਿਣਾ ਦੈ ਦੇਲਤਿ ਸਿਖ ਮਾਲੈਂ। ੨੩।। ਦੋਟਰਾ।।

ਜਾੜ ਸਾਲ ਜੋ ਗੁਹੁ ਕਹੇ ਸਮ ਜੋ ਸਾਖਾ ਮਾਟਿ।। ਕਠਨ ਕਰੋਧੀ ਕਾਲ ਕੇ ਜੁਖ ਜੱਗ > ਜਾਹਿ। । ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ਬੈਨਨਾ ਜਾਣਲ ਜੰਗ ਮੀੜਾ।। ਕਲਾਧਾਹ ਗੁਰੁ ਬੈਠਲਾ ਕਲਕੀ ਧਤ ਜੀੜਾ।। ਕਲਾਧਾਹੂ' ਗੁਰੁ ਬੈੜਣਾ ਹਰਮੰਦ ਮਾਹੀ।। ਕਲਾਧਾਜ਼ ਗੁਰੁ ੩੦੩੦ ਸਿੰਘ ਦ੍ਰਜਨ ਪਾਰੀ।। ਕਲਾਧਾਰ ਚਾੜ ਬੈਠਣਾ ਬਹੋ ਧਰਮ ਚਲਾਏ। ।

%1 53000180691011। ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.01੧

ਕਲਾਧਾਰ ਤਾੜ ਬੈਠਣਾ ਸੜਿਜੁਗ ਟਰੜਾਏ।।

ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ਬੈਠਣਾ ਸਭ ੫੫ ਜ਼ਟਾਟੈ।।

ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ੩੨੩ ਦਵ।% %੦।। ।

ਵਾਹ ਵਾਹ ਗਰ ਰਾਂਮ ਮਿੰਘ ਜੀ ਸੱਡ ਖੋਡ ਤਮਾਰੀ। ! ਆਪੈ ੫੭7" ਚਾਲਦਾ ਗੁਰ ਵਡਾ ਖਡਾਰੀ! ।੨੫।।ਪਉੜੀ। ਜੇ ਗਹੁ ਆਵੈ ਦੇਸ ਮੋ ਕਰ ਸੰਗਤਿ ਹੇਤੁ।।

ਤਾਂ ਸਫਿ ਮਮਾਲੇ ਆਪਣਾਂ ਕਰਜਾਣੀ ਏੜੁ।।

ਤੇਰਾ ਅੰਤ ਕਿਜੇ ਲਹੀ ਪਾਇਆ ਚਤਰਾਣਨਿ ਭੇਤੁ।। ਮੋਨ ਢੂੰਡੇ ਹਸ਼ਿ ਨ ਆਵਨੀ ਜਿਉਂ ਸੁਇਲਾ' ਚੇੜੁ।। ਪੈਹਲਾਂ ਤੁਰ&£ ॥/ਟ ।।ਹ ੪੧ ਦ ! ੨੦ ਖੇੜੁ।। ਤ੍ਰੇ ਵੜੇ ਕਰਾਈ ਸਤਿਜ੍ਰਾਂ ਕਰ ਆਪਣੀ ਜੈਤੁ।।੨੬।। ਦੌਹਫਾ। ! ਦਿਲੀ ਤਖਤ ਪ੍ਰ ਬਹੇਂਗਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੋਚਾ ਆਪੁ। ।

ਮੋਨ ਤੁਨਕ ਦੁਇ ਲੜ ਮੁਦੈ ੂਬੈ ਫ਼ਾੜੇ ਬਾਪ। ।੨੭।। ਕਲਾਹਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਲਾ ਲੋਹ ਜ਼ਦਰ ੮£। । ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣਾ ਜੋਗਨ ਲੰ ਭਖੇ।।

ਕਲਾਸ਼ਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣ ਜਿੰਥ ਡੋਫੂ ਡੰਮਕਾਵੇ। 1 ਕਲਾਧਾਰ ਦਰੁ ਆਵਣਾ ਭੌਹੇ ਭਖਿਕਾਵੈ।।

ਅਲਾਧਾਹ ਗੁਹੁ ਆਵਣਾ ਤੇ ਤਨ ਅਤਿਤਾਹੀ।

ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰ ਆਵਣ ਪੋ ਜਾਇ ਗੁਖਾਰੀ।।

ਕਲਾਧਾਜ਼ ਗੁਰੁ ਆਵਣ ਸਜ ੩ਖ੩ ਜਜ।

ਕਲਾਧਾਹ ਹਹੁ ਆਵਣਾ ਹਾਕਮੁ ਠਹਿਫਾਏ।।

ਦਾਡ ਦ'ਡੇ ਵਡ ਰਾਮ ਜਿੰਘ ਜੀਡੇ ਜਨ ਕਲਧਾਰੀ। । ਆਵ 'ਅੰਕਿ ਅਵਿ੨੮ ੧੧੦ ੧੦ ੪੦ ਅਵਿ=/ਹੀ।। ੨੭।। ਪਯੋੜੀ।। ਉਨੀ ਸੈ ਅਕੜੀਏ ਸਿਪ ਵਰ ਬਣਾਏ।।

ਮਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰੇ ਆਵਿਣਾ ਕਟੜੇ ਮਨ ਜਏ।।

ਗੁਜਮੁਖੁ ਸਿਖ ਮਦਾਇਦੇ ਜੋ ਠੱਘ ਧਿਆਏ ।

ਜੋ ਸਿਮਰਨ ਜਰੇ ਨਾਮ ਲੈ ਦਖ ਦਰਦ ਗਵਾਏ।। ਅਫਜ ਕਰਾਂ ਹਏ ਖੰਨਕੇ ਨਿਤ ਚਰਨ ਧਆਏ। ।

ਗੁਰੁ ਸਭੇ ਕੁਲਾ ਸਖਸਕੈ ਫਿਰ ਜ਼ਰਨੀ ਲਾਏ।।੨੮।। ਕਲਾਧਰ ਗੁਰ ਆਵਣਾ ਲੋਸਾਂਨਣ ਭੁਲਾਏ।।

%1 5300018091011। ੬09 1037011£॥0%੧%011.20੧

ਰਲਾਧਾਹ ਗੁਹ ਆਦਣਾ ਦੀ ਮਾਮੁ ਵਜਾਏ।। ਫਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ਆਵਣਾ ਲੰ ਬਹੇ ਅਕਾਂਤਿ।।

ਕਟਧਾਰ ਗੁਰੁ ਆਵ& ਜ੮1 ਚਰਨੀ ਸਾਂਡ। । ਯਲਾਧਾਹ ਗੁਹ ਆਦਣਾ ਸੰਤਨ ਕੀ ਚ਼ਲਾ।।

ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ਅਆ=ਣਾ ਲੋ ਲਾਥੇ ਮਾਲਾ।।

ਠੁਦਹਤਿ ੨੦ & ਜਾਹ ਸੋਭਾ ਡੇਰੀਆ। ।

ਮੰਗਤ ਤੇਰਾ ਢਾਤ ਪਾਉ ਗ਼ਰ ਫੇਹੀਆ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਹ ਗੁਰ ਰਾਂਮ ਜਿੰਘ : ਪੁਰਣ ਕਲਧਣੀ। । ਕਲਾਧਾਰ ਗੁਰੁ ਆਵਣਾ ਹਿਤ ਪੰਜਾ ਸਾਰੀ। ੨ਟ।। ਦੋਹਰਾ।। ਆਇਆ ਗੁਰੂ ਵਲੰੜੋ ਕੂ ਮੌਤ ਹਤ ਪਿਆਰੁ।।

ਤੁੰ ਧ੍ਰਿਦ ਪਛਾਣੀ ਆਪਣਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਅਪਾਰੁ। ।₹੦। ।ਪਚੋੜੀ। । ਜੁਵਾਲਾ ਸਿੰਘ ਕੀ ਬੇਲਤੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਚਟਨੀ। 1

ਬਖਸੀ ਸਚੇ ੫ ੩0 ਸੈ ੜੇਕੀ ਸਜਨੀ। 1

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਂਮ ਮਿਆਇਆ ਜੇਭਾ ਜਪੁ ਕਰਨੀ।।

ਸਭਨਾ ੜੌਜਲੁ ਲਘਣਾ ਠਗ ਤੇਵਂ ਹਰਲੀ ।

ਦ'ਮਨਿ ਦਾੜੁ ਪੁਕਾਰਆ ਮਲਿ ਜਨਮੁ ਜਨਮੁ ਕੀ ਹਰਨੀ।। ਗਰਦਾਤਾ ਸਿਖੁ ਮੰਗਤ ਧਰ ਤੇਰੀ ਧਰਨੀ: ੩੧ ।

ਐਸਾ ਦਾਤਾ ਜਗਤ ਹੈ ਔਰ ਨ ਦੂਸਹੁ ਕੋਇ।।

ਕਟੇ ਢੁਖ ਜਹਾਨ ਦੇ ਅਗਿਲੋ ਜੰਮ ਜੋਇ।।

ਦਾਰਾ ਜੰਪੜੁ ਸੁਖੁ ਦੀਆ ਜੜ ਕੜੀਏ ਸਾ&।।

ਤੁਖਨ ਬਖਨੀ ਨਤਿ ਰ੍ ਰਾ ਕੀਨੈ ਜਿਖ ਨਿਹਾਲ।।

ਦੀਨਾ ਨਾਸ਼ ਦਿਆਲ ਗੁਰੁ ਪੂਰਣ ਪੁਰਖੁ ਅਪਾਰੁ। ।

ਸ਼ਰਬ ਜੀਆ ਗੁਜ਼ ਪਲਦਾ ਦੇ ਦੇ ਸੜਸ %੫।।

ਜੈ ਉਪਮਾ ਹੈ ਰ੍ਜੂ ਕੀ ਮੁਹ ਪੈ ਕਠੀ ਨ ਜਾਇ।।

ਸੰਤਿ ਗਦਾ ਬਸ਼ਿਸਿੰਦ ਹੋ ਰਾਖੋ ਮੈ ॥ਟਨਾਏ।।

ਭੂਲ ਪ੨ ਮਡਿ ਦਾਜ ਕੀ ਬਖਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਧਾਰ

ਮੋਹਿ ਮਨੀਖਾ ਤੁਛ ਹੈ ਛਿਨ ਲ਼ਿਨੁ ਭੁਲਨਹਾਰ।।

ਵਾਨੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰ ਰਾਮ ਸਿੱਘ ਜੀ ਪੂਰਣ ਕਲਟਾਰੀ।। ੩੦ਪਾਹ ਗੁਰ ਆਵਣ ਜਿਤ ਪ੍ਰਜਾ ਜਾਫੀ।।੩੨।।.ਉੜੀ।। ਤੂੰ ਹੰ ਗੁਰੁ ਜਗਤ ਬਖਸਿਅ ਸੋ ਜਨ ਭੁਲਣ ਹਾਜੁ।।

%1 53000180691011। €0ਗ॥ 10ਗ0॥1£॥0%੧॥%011.201੧

ਤੂੰ ਹੀ ਸਭਿਨੀ ਧਾਈ ਵਰਤਦਾ ਕਲਿ ਕੰ ਅਵਿਤਾਰ। ।

ਪਾਪੀਆ ਨੂੰ ਗਲਿ ਲਾਵਦ` ਗੁਰੁ ਵਡਾ ਦਾੜਾਜ਼ੁ ।

ਨ॥। ਖਜਾਨਾ ਖੋਲਿਆ ਗਹੁ ਕੁਦਰਤ ਮਾਹੁ। ।

ਜੁਗ ਜੁਗ ਭਗਤਾਂ ਤਾਹਦ' ਹੁ ਰੁ ਤਾਰਣ ਟਾਹੂ।।

ਜਹਜੁ ਬਣਾਇਆ ਵਰ ਨੇ ਜਿਬ ਲੰਘਲਿਹਾਰੁ।।

ਜੋੜ ਤੇਰੇ ਠਾਮ ਚੀ ਦਾਸਾਂ ਗਲ ਹਾਹੁ।।

ਮੋ ਆਸਾ ਮਫੀਆ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪ ਮੁਰਾਰੁ। ।

ਭਲ ਜ਼ਂਕ ਦੋ ਕਹੀ ਹੰ ਗੁੜ ਜਜ& ੧੫੦।।

ਸਬੈ ਖੇਡਾ ਤੇਹੀਆ ੜੂੰ ਪੁਰਪ ਹਮ ਨਾਰ।।

ਵਾਹੁ ਵਾਨੁ ਗੁਰੂ ਹਮ ।ਸੈਂਪ ਜੀ ਪੂਰਣ ਕਹਤਾਰੁ। ।

ਹਜ ਜਾਂਮਾਂ ਧੋਟਜੋ ਕਾਜ੍ਹਵਾ ਤਜ਼ਣ ਮ੦ਣੁ।੩੩।। ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਹਤੁ ਮੀ ਕਾ ਖਾਲਲਾ ਜੰ ਵਾਣਗੁਗੁ ਜੀ ੨੭ ਕੁਤਰਾਂਵਾਲੋਂ 'ਠ੧1 । ਜਵਟਲਾ ਸਿੱਪ ਨ1:0ਰੀਆ।

੧1 ੩੨।। ਮੰੂਰਨ। ੧੯੩੧ ਸਾਵਣ ਵਾਗ ਅ&ਟ ਪੁਫ ਜਾਹਿਧ ਤੀ ੩।।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ7011£॥0%੧%01ਗ1.201੧

॥025://07੦00੬.੦99/6€੯੦/11੦0161॥੧

20 ੨ਓੈਂ' ਸਭਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦ।। ਉੰਗਤਤਿ 7ਤਿਗੁਰੁ ਰਮ ਸਿਘ ਜੀ ਕੀ ਲਿਖ਼ਯੜੇ। ਗ੍ਰਿਬਮ ਆਹਾਦੋ ਏਕੰਕਾਰਾ।।ਮਗਤਿ ਸਾਜ ਮਹਿ ਕੰਆ ੫ਜਾਹਾ।। ਹਸਤਿ ਕੀਟ ਕੇ ਬੀਚ ਸਮਾਂਆ।।&ਖ ਬੇਦ ਮਗ ਨਹੀ ਜਨਾਂ।। ਬ੍ਰਹਾ ਵਿਨ ਕਰੇ ਘਹ ਯਾਂਮਾਂ ।$ਖ ਮਹਮੰਦ ਦਰ ਕਜੈ ੧੧੪%/।। ਲਮ ਸੰਡੂ ਫੜਿ ਨਾਦ ਵਜਾਟੈ।।ਦੇਵ ਖਹੁ ਗੁਰੁ ਮੰਗ ਲਗ₹।।੧।। ਕੋਟਿ ਇੰਦੇ ਸੁਰ =% ੫>/ਏ. ।ਭਕੀਸ ਕਰੋਜੀ ਲਿਰਤ ਦਿਖਏ।। ਹੰਦ` ਮੂਹ ਯਹੇ ਉੱਜਿਆਤਾ।। ਸੋ ਗੁਰੁ ਆਏ ਜਗਿਤ ਮਝ >।। ਦੂਜੀ ਕਲ੍ਹੜ ਸਾਜੀ ਆਧੰ।।ਗੁਰ ਨਾਲਕ ਲਇ ਜਥਵੁ ਸੰਜ£।। ਆਪੇ ਬਾਵਨਿ ਹੋਇ ਅਵਿਤਾਰੀ। ' ਆ ਰਾਗੇ ਕ੍ਰਿਮਨੂੰ ਮੁਰਾਰੀ।।੨।। ਆਪੇ ਨੜ ?ੰਘ ਜੂਪ ਹੋਇ ਧਾ੪(।। ਅਪੇ ਗਜਿਨਾਖਜ ਮਰ ਪਛਾਰਾ।। ਅੇ ਨ੍ਹੀਂ ਫਜ ਚੰਦੂ ਹੋਇ ਆਏ।। ਜਿ” ਨੇ ਬਾਲੀ ਢੈਸਹੁ ਘਾਏ। ਆਪੈ ਮੁਰਲੀ ਕਾਨੂ ਵਜੇਜਾ।। ਆਪੇ ਗੁਵਾਰਨ ਆਪੁ ਘਨੈਜ।। ਆਪੇ ਕੰਏ ਦਾਇ ੜੇ ਮ੦/।। ਫ੍ਗਿਜਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜੁ ਸੁੰਗਾਰਾ।।੩।। ਲੇ ਮਾਲ ਕੁਬਹ ਯਣ ਦਾਰੀ।! ਭੰਲ ਸਤਾ ਬਨਿ ਮਾਲ $੫6।। ਸੁਦਾਮਾ ਤੰਦਲਿ ਲੀਨੇ ਆਪ।। #ਜਮ਼ਲਿ ਪਾਪੀ ਤਦੇ ਜਾਪ।। ਗੁਵਟਟਲ ਪ੍ਰਯਤ ਅਪ ਉਠਾਇਉ।। ਆਪਲਾ ਤੈਨ ਗੁਰੁ ਅਪ ਵਿਖਾਇਉ। ਕਲ ਮੈ ਗੁਜ਼ ਨੋਨਕ ਦੋਇ ਘਏ।। ਢਸਿ ਜਮੇ 0੪ ਅਗੇ ਪਾਏ।।1। ਇਕਾਦਸਿ ਜਾਮ ਗੁਪਤੁ ਰਖਾਇਆ। । ਦੁਆਦਸਿ ਪ੍ਰਰਾਟ ਨਮ ਜਮਾਇਅ।1 ਭਜਮ =ਇ ਆਏ ਗੁਰੁ ੧੩॥।। ਕਲ ਮੈ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਹੈ ਲ9#।। ਗੁਰੁ ਗੋਖਿੰਦ ਜਿੰਘ ਸਿੰਘ ਜ ਥਾਪ।। ਜੁਗ ੧੩ ਜੋੜਿ ਧਰੀ ਤੁਰੁ ਆਗੇ । ਏਹ ਭੀ ਗੁਰੁ ਨੌ ਕਲਾ ਪਸਾਰੀ।। ਮੰਤ ਪਾਲਜੈ ਸੰਗਇ ਧਾਰੀ।।੫। ਆਇ ਔੜ ਜੋ ਗੁਰੁ ਅਦਤਾਵੀ।। ਕਿਜ ਕੇ ਗਾਟੈ ਪਰਜਾ ।ਰੀ।! ਯਲਿ ਮੈ ਨਾਂਮ ਜਹਾਜੁ ਤਰਾਇਉਂ।। ਸੰਗਤਿ ॥॥ ੪ਜ਼ੋ ਪਕੜ 0ਇਉ।। ਪੰਨੂ ਧੰਨੁ ਦਿਵ' ਗੁਰੁ ਆਏ।। ਪਇ ਧ੍ਰੋਤਿ ਜਜ਼ਿ ਨੱਮ ਧਿਮਏ।। ਸ੍ਰੀ ਨਮ ਸਿੰਘ ਗੁਰ ਆਏ ਕਲ ਮੈ । ਨਾਮ ਜਪਾਏ ਨਲ ਅਰੁ ਥਲ ਮੈ।।੬। ਜਾਤੇ ਪਾਤ ਕਾ ੜੋੜੇ ੪੦੨।। ਲਾਵੇ ਈਜੈ ਕੈਮਤਿ ਰਗਜਾ।। ਮੋਨੀ ਝੂਠੇ ਖਰੇ ।ਰੇ।। ਆਪੈ ਗੁਹੂ ਅਗੇ ਚਰ ਹਾਂਰੇ।। ਢਹੇ ਮੜੌਅ ਰਹ ਮਸੀਤਾ।। ਤੋੜੇ ਕਾਇ ਪਾੜ ਕੰ` ਫੀਰਾ।। ਗੁਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ੫੪ ਚਲਾਲਿਅ।। ਕਲ ਮੈ ਗੁੜ ਜਾਦਾ ਨਾਮ ਦਪਾਇਆ ।

%1 5300018006 90111 ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.01੧

ਸੰਗਾੜ ਥੀਤੀ ਦਾਉ ਪ੍ਰੀਤਾ। _ਸਗਿ ਜਾਨੇ ਭਾਈ ਹੈ ਮ੨।।

ਪ੍ਰਾਂਤ ਕਾਲ ਕਰੈ ਇਸਨਾਨਾ।। ਗੁਰੁ ਮੂਕਤਿ ਕਹ ਹਰੈ “ਆਨਾਂ।।

੧1 ਸ੫ਦੇ ਨਰੁ ਅਰੁ ਨਾੜੰ1। ਦੇਸ਼ੋ ਕੁਦਰਤਿ ਕਲ ਮੈ ਧਾਰੀ।

ਜਿੰਘ ਪਖ ਗਰ ਵੇਟ ਬਣਾਇਆ।। ਦਸਿ” ਗੁਜੂ` ਦੇਖੋ ਕਰਿ ਆਇਅ॥। ਆਦ ਅੰਤ ਜੋ ਗੁਰੂ ਹਰਾ । ਜਿਸ ਤਾ ਏਹੀ ਜੰਡਿ ਪਸਾਹ।।

ਸਟਬ ਘਟਾ ਜੈ ਗੁਰੁ ਏਹ ਮਾਲਕੁ।। ਦੈ ਨਮ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸਾਲਖ।। ਜਿਗ ਕੋ ਗਾਵੈ ਪ੍ਰਮ ਸਾਰੀ।। ਗੋ ਗੁਜ਼ੁ ਅ.ਨਿਉ ਜਗਿਤ ਮੰਚਾਹੀ।। ਗਤਿਜੁਗ਼ ਬਾਵਨ ਹੋਇਿ ਅਵਿਤਾਹੀ।। ੜ੍ਰੇੜੇ ਇਨ ਹੀ ਲੰਕ ਥਿਫਾਰੀ।1੬।। ਦੁਆ।ਰਿ ਵੇਹੀ ਮਾਖਨ ਖਾਏ।। ਕਲ ਮੈ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਗੁਣਿ ਰਾਏ।।

ਗੁਰੂ ਰੈਖਿਦ ਮਿੰਘ ਤੁੜਕਨ ਕੋ ਮਾਹੈ। ਸ੍ਰੀ ਰਮ ਸਿੰਘ ਗੁਰੁ ਮੋਨ ਸੰਗਾਰੈ।। ਗਤ ਅਵਤ'ਦ ਧਰੇ ਗੁਹੁ ਆਪ।। ਸਿੰਘ ਪੰਥ ਗੁਜੁ 8 ੪੫।।

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਾਰਨ ਮਗ ਕੋ ਆਏ।। ਪਸੁ ਧ੍ਰੇਤਿ ਸਭਿ ਨਮੁ ਧਿਆਏ, ।੧੦।। ਯਲਿ ਮੈ ਤਲਿਕੀ ਅਵਿਤਾਰ ਪਛਾਨੰ।। ਗਰ> ਬਿਰਧ ਕੰ` ਜੌਤ ਸਮਾਨੋ।। ਮੇਤਿਗੁਰੁ ਕੇ ਯਾਦਾਂ ਬਲਹਾਹੇ।।ਭੁੜਦੇ ੫੫੦ ਜਲ ਮੈ ਤਾਰੇ।।

ਜੋ ਨਰ ਗੁਫੁ ਦੀ ਜਰਆ ਪਠੈ।। ਕਾਲ ਫਾਦ ਕੇ ਬੀਜ ਨ ਅੜੈ।।

ਸਫ਼ੀ ਖੋਲ ਗੁਤੁ ਕੇ ਹਥ ।।ਹੀ1। ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਗੁਰ ਜਿਤ ਵਲਿ ਜਾਗੀ।। ਖੰਡਨ ਵਾਕ ਗੁਰੁ ਏਹ ਮ%੦੪।। ਸਮੁੰਦ ਹਰਤੀ` ਸਭ ਹੈ ਪਾਲ=।।

ਜ਼ਬ ਜੰਆਂ ਖਾ ਪਾਲਣ ਟਜ਼।। ਨਾਂਮ ਕੇਰੇ ਢਾ ਸਦਾ ਸਦ ਅ੫ਟੂ।1 'ਅਵਫੀਜਿਤੁ ਆਏਉ ਜਗ ਮਹੀ । ਵਧੋ ਧਰਮ ਪਪੁ ਮਿਟ ਜਾਹੀ।!

ਧਰਮ ਖੇਡਿ ਰਜ਼ੀ ਗੁਰ 0 ਸੈ।। ਤਸੈ ਲੋਗੁ ਜੋ ਆਵੈ ਗੁਰੁ ਮਗਿ 0।। ਕਲ ਮੈ ਐਸੀ ਸੁਧ ਜ਼ੁਲਾਈ।। ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਕੰ ਏਖ਼ਿਜ & ਪਈ। ੧੨11 ਭੂਲੇ ਮੋਹ ਮਧ ਮੇਰਤ ਕਹਾਣੀ।। ਨਹਿ ਸਿਮਰੀ ਘੁਹੂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਥਾਣੀ।। ਬਧੇ ਲੋਭਿ ਮੋਜ ਕੇ ।(ਲ1। ਲਗੈ ਹੀਸੋ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕੈ ਤਾਲਾ।।

ਜਾਤ ਵਰਨ ਗੀ ਫਾਹੀ ਦਾਥੇ।। ਛੋਂਡ ਨਮ ਲਕੋਰੇ ਮਥੇ।।

ਨਮ ਮੁਕਾਤ ਦੀਆ ਜਗੁ ਹੋਕਾ1। ਗੁਣੁ ਨਮ _ਧਿਨਾ _ਬਜ਼ ਜਨਮੀ ਸੋਕਾ।।੧੨।। ਦੋ00।।

ਗੁਜ਼ ਤਾਵਨ ਆਏ ਜਗਿਤ ਕੋ _ਕਾਂਮੀ ੩ਵਿ ਜਲਿ ਜੋੜ।।

ਗੁਗੁ ਨਾਂ ਨੁਣਾਲੇ `ਸਖ ਕੌ ਜੋ ਸਹਿਗੁਜ਼ ਹੈ ਮੋਹੁ।।੨੪।।ਸੂੰਯਾ।!

੮% `ਦੀਉ ਗੁਨੂੰ ਨਾਮ ਬਡਾ ਜਮੁ ਪੂਰਣ ਹੈ ਕਲਿਮਾਹਿ ਸੁਧਾਰਂ!।

ਬੇਦ ਪੁਰਾਂਨ ਪੁੜਾਟ ਕਰੇ ਨਰ 6੪ ਖ਼ਨਾ ਅਗ਼ੈ ਗੌਕਿ ਖੁਆਰੀ ।

$1 53000180691011। ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.01੧

22

ਦੇਸ ਥਦੇਜ ਭਦੈ ਜ ਮੰਡਿਲ ਭੇਖ ਅਨੇਕ ਧਰ ਬਹੋ ਤਾਰੰ।।

ਸੁ ਗੁਰੁ ਨਾਂਮ ਦੀਉ ਉਰ ਜੈ ਸ੍ਰੀ ਗਾਂਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਘਲਿ ਮਾਇ ਉਤਾਰੀ।।੧੫। ਲ੍ਰੰਧਾ।। ਦੁਸਿ ਸੀਸ ਉੱਤਰ ਦੀਏ ਜ਼ਿਠ !$ ਤੁਜ ਪੀ ਯੋ ਕਾਟ ਮੁੰਦ੍ਰ ਡਾਹੀ।।

ਕੁੰਭਿ ਕਾਂਨ ਮੈ ਮਹ ਖਿਡਾਰ ਦੀਏ )ਅਵਾ ਜਿਤ ਜੋਰਣਿ ਗੁਰਨ ਡਾਹੰ।।

ਪ੍ਰਦੂਪਨ ਔਰ ਜੋ ਰਜ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਮਰੀਚ ਤੇ ੫. ਲਿਕਾਰ ਨਿਹਾਰੀ।।

ਸੋ ਗੁਰ #ਵਿਤਾਰ 'ਲੀਤੂੰ ਕਲਿ ਮੈ ਸ੍ਰੀ ਰਮ ਦੈਂਘ ਜੀ ਪੂਹਨ ਅਇਤਾਰੀ।।੧(। ਲ੍ਰੋਘ।।

ਨੇੜਿ ਬਾਂਧ ਕੇ ਲੰਗ ਜਰਇ ਦੌਈ ਜਲ੫ ਖਟ £ ਪਮਾਸਰ ਤਾਰਨਹਾਰੇ।।

ਬਲੁ ਬਾਲੀ ਕੇ ਗਾਰ ਮਿਰਇ ਦੀਉ ਸੁਗਰੀਵ ਕੇ ਕਸ ਜਵਾਜਨ,।ਹੇ।

ਜਾਵਣ ਕੋ ਐੱਹਰ/ਵਿਣ ਕੋ ਠੱਏ ਤਾਖੰਸ ਦੇੜ ਕੇ ਮਾਗ£ ਟਾਰੇ।।

ਐਮ' ਬਲ ਧਾਰ ਕੇ 86 ਜਨੇ ਗੁਜੂ ਕੋਣਿ ਮੈਨਿ ਹੈ ਜੋ ਵੇਰ ਪਾਵਨ ਹਾਰੇ।।੧੭।।ਸੂੰਧਾ। । ਕੰਸਰਾਇ ਯੋ ਮਰ ਗਿਰਾਇ ਦੰ9 ਮਲਿ ਹੰਠੂਦ ਕੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਰਨ ਹਾਹੋ।।

ਕਾਲੀ ਨਾਗ ਠਥੇ ਪ੍ਰਿ ਆਪ ਤੂੰ ਹੀ ਜਵਾਸਿੰਧ ਕੈ ਅੰਗ ਕੋ _ਛਾਰਨ ਹਾੜੇ। ਢਰਜੋਧਨ ਯੇ =੦ ਭੂਮ ਜ਼ਲੋਂ ਦਰੋਪਤਾ ਧੀ ਪਤ ਰਨ ਹਾਰੇ ।

ਐਜਾ ਬਲਧਾਰ ਕਿਉ ਬੈਠਿ ਰਹੇ ਗੁਰ ਕੋ ਮੋਠ ਗੈ ਜੈ ਵੈਰਅਧਾਰਨ ਹਾਫੈ। ।੧੧।।ਕੰਥਤ।। ਦਾਸਨਿ ਕੋ ਲੋਰ ਕਰ ਹਈ ਪਿਠ ਮੋਰ ਪ੍ਰਭਿ ਥਲਿ ਰਹੇ ਸਮੁੰਦ ਖੀ੪ ਕਰਕੇ ਬਿਛਾਵਨਾ।। ਗੁਰ ਦੀ6 ਕੇ ਵਿਆਲ ਲਾਲ ਸੁੰਦ੍ਰ ਸਰੂੰਪ ਪ੍ਰਡਿ ਰਖੀ ਅਸ ਦਸ ਤੇਰ ਜਸੁ ਗਾਵਨਾ।। ਐਹ ਦੇਵ ਬਾਜੂ ਮੂਠਿ ੜੂਠੇ ਤਨ ੧ ਛੱਜ਼ ਗੁਰ਼ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਅਸ ਸਭਿ ਕੁਫ਼ ਖਾਂਵਨਾ।। ਸਤਿਗੁਰੁ _ਧਾਰਕੇ ਅਪਾਦ ਤੇਜ _ਤੈਸ ਦੇਸ ਗੁਜ਼ੁ ਜਮ ਸਿੰਘ ਆਵਿਣਾ ਗੀ ਅਵਿਨ। ।੩੬। ।ਦੋਹਰਾ।।

ਗੁਰ ਪ੍ਰਮ ਜ਼ਲਾਵਣ ਕਾਹਨੇ 3 ਦੀਨ ੜੇ ਹੋੜਾ।।

ਗਏ ਦੇਇ 'ਖਿਟੇਗ ਕੋ ਇਹ ਟਰਤਾਏੰ` ਨੇੜਾ। ੨੦ ।ਦੋਗਜ।।

ਜਪਜਖ਼ਿ ਜਾ ਸਿੰਘ ਜੀ ਗਏ ਗੁੜੂ ਤੇ ਧ॥।

ਬਾਬਾ ਏਧ 'ਸੌਂਘ ਲੁਘਬੀਜ ਕਰੈ ਮਗਤ ਕੈ ਜਮ।।੨੧।।

ਵੱਘੂਨਿ ਸਤਿ ਹੈ ਗੂਪੂ ਦਾ ਮੰਦਰ।। ਭਕਨੁ ਕੀਆ ਗੁਜ਼ ਧੋ, ਸੁੰਦਰ।।

ਜੈ ਸੈਂਖ ਜਾਜੋ ਦਰਸਨਿ ਕੀਨਾ,। ਖ਼ੁਕਤਿ ਪਦਰ਼ਬੁ ਗੁਹੁ ਤੋ ਲੀਨਾ।।

ਧਾਂਚ ਬਰਸ ਚ ਜੰਜਲ ਜਨੋ ।/ ਛਣੇ ਗਾਲ ਮੁਖ ਤੇ ਕੁਛੁ ਫਹੇ।।

ਦੋ ਕਲਾਂ ਭੇਜੈ ਗੁਹੁ ਤੌਣੀ।, ਸਭ ਜਗ ਦੇਖੇ ਆਪਣੀ ਨੋਟੀ ।

ਗੇ ਗੁਰੂ ਆਮਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਵੋ। 'ਦੋਨੋ ਹਾਥ ਸੀਸ ਪੁਰ ਧਰੋ ਦੇਰ ਜੁਣਾਵੋ ਅਪਨ, ਨਾਮ।1 ਪੁਰਣ ਕਰੋ _ਮਿਖ ਕੇ ਕਾਂਮ/ ।ਗੁਰੁ ਤੇਰ ਨਮੁ ਰਸਨਾ ਮੈ ਰਹੇ।।

%1 530001806 91011 ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.0॥॥

ਧਰਮ ਹਾਇ ਮੁਝ ਕੁਝ ਨਾ ਕਹੈ।। ਗੁਰ ਜਾਇ ਵਮੈ ੧੦ 3੪ ਮੰਗਿਤ।। ਗੰਤ ਬਾਲੀ ਲਾਗੀ ਪੰਤਤਿ' । ਏਹੀ ਦਾਸ ਕਾ ਗੁਹੁ ਹੈ ਕਾਂਮ।।

ਏਸੈ ਉਸੇ ਗੁਨੂ ਦ੍ਰਮਨ ਹੋਇ ਅਮੁ' । ਗੁਰੁ ਇ।1 ਭਾਣੇ ਮੋ ਰਾਖੋ ਜੜਨ।। ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਿਤ ਚਾਟ ਚਰਨ। ! ਰੁਰੂ ਪ੍ਰਰਪਕ॥ ਖੰਆ ਮੁਹਿ ਜਗ ਮੈ।। ਤੁਲੇ ਫ਼ਿਰਤੇ ਗੁਰੁ ਪਾਏ ਮਗਿ`ਮੈ।। ਧੰਨ ਭਾਗ ਦਿਨ ਘੜੀ ਜਹਵੀ।। ਮੇਰਾ ਸਤਿ ਗੁਰੁ ਦਰਸੁ ਦਿਖ਼ਾਵੀ।। ਗੁਰੁ ਚਰਨਾ ਤੋ ਵਟੋ 11ਗ ।

ਪੁਨ ਗੁਰੂ ਜਗਤਿ ਕੇ ਈਸ।। ਸੜ&ਦ ੪੧% ॥& ਸੇ ਲੇਵੈ।।

ਆਪਣੇ ਹਾਥ ਸਿੰਘਨ ਕੋ ਦੇਟੋ।। ਤਫੀ ਹੋਵੇਗੀ ਮੰਦ੍ਰ ਮੋਜ।।

ਜੰਤਿ ਖਾਲਜੋ ਜਗ ਮੋ ਫੱਜਾ।।੩੨।।

ਅਰਬੀ ਫਾਜਜੀ ਨਾ ਅੰਗਿਰੇਜੀ।। ਮਾਂਸਿੜ੍ਰੀ ਤੁਰਤੀ ਨਤੇ ਰੈਜੀ ।

ਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਬੇਟ ਚਲਾਏ ਜਗਿ ਸੈ।। ਜੋਰੁ ਨਾ ਚਾਲੈ ਔਰੀ ਮਗ ਮ।। ਘਰ ਘੂ ਨੌਬਤਿ ਸੁੰਨ ਬਾਜੈ।। ਏਕ ਅਕਲ ਚਹੁ ਇਸ ਗਾਜੈ।।

ਲਿੰਘ ਪੰਥ ਜ਼ਲੇਗ ਆਮੁ।। ਸਤਿਗੁਰ ਜਹੇ ਸਗਲਿ ਕੇ ਕਾਂ ।੩੩।। ਔਰ ਕੇਢੀ ਸਜਿ ਸੂਰ ਕਿਲਾਸਾ।। ਮੈ ਮੁ੦ਊਿ ਕੋ ਲਦੀ ਕੜੀਯੋ ਗਾਜਾ।। ਗੈ ਪੜੀ ਸਾਖ ਗੁਹੁ ਦੇਸ ਜੋਤੀ।। ਚਾਪ ਸੁਣਾਈ ਜਿਖਨ ਜੋਈ।।

ਏਹੁ ਗੁਰੂ ਹੋਇ ਜਗ ਪ੍ਰਦਨੂ।। ਔਰੁ ਨ ਰਹਿਸੀ ਦੋਜ ਹਜ਼ਾਂਨ।। ਪ੍ਰਿਥੀ ਪੜਿ ਗੁਰੁ ਜੇਜ ੫੪ ਅਇਅ।1 ਸੋਨ ਤੁਮਸਾ ਤਸੈ ਦਿਮਿਇਆ।।੩੪।। ਸਤਿਗੁਹੁ ਸਤਿਜ਼ਗੁ ਕਰ ਦਿਖਲਾਵੈ।। ਜੰਭ ਪ੍ਰਜਾ ਗੁਰ ਨਮੁ ਧਿਆਵੰ।। ਤਖਤ ਬਰਿ ਕੇ ਝਗੜ ਜੁਕਏਂ।। ਸਤਿਗੁਹੁ ਏਕਾ ਨਾਂਮ ਜਪਾਏ।।

ਲਿਹ ਵਜ੨ ੨% ਮਤ ਕਹਾਣੀ।। ਆਟ ਜੈ ਸਕਿਗਰ ਦੇ ਮਠ ਤਾਣਰੈ।। ਗੁਹੁ ਤੂਣੀਂ ਜੰਡਣ ਹਰ ਗਪਾਲ।। ਗਹਬ ਘਣਾਂ_ ਦੇਰ ਆਪੇ ਪ੍ਰਿਤਪਾਲ।।=੫।। ਇਹ ਆਇਆ ਗੁਰੂ ਹਜੂਰ ਬੀ ਪ੍ਰਿਬਵੀ ਪੜਿਜ਼ਾਜਾ।।

ਅਗ 90& ਫੋਨਾਇਦਾ ਬਾਏਸਾਹਾ ੜੇ ਸਾਜਾ।।

ਦੈਹ ਦਿਸੁ ਰਾਨਏ ਰਰੁ ਕਾ ਵਹੜੇ ਜਗ ਭਾਰੀ।

ਸਾੜਿ ਦੀਮ ਚਲ ਆਂਵਦੇ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰੁ ਸਾਰੀ। '

ਮਨਮੁਖ ਜੂੰਨੀ ਪਈਐ ਲਗ 'ਜ਼ਰਨੀ ਗੁਰੁ ਤਰੀਐ।।

ਸਕਿਗੁਜ਼ ਦਸੇ ਮੰਤ ਜੋ ਰਗਨਾ ਜਪੁ ਕਰੀਐ।।

ਸਚਾ ਸਾਹਬੁ ਆਪ ਫੰ ਏਗੇ ਦੀ ਬਾਣੀ।।

ਧ਼ੈਦ ਪੁਰਾਨ ਪੁਕਾਰ ਦੇ ਜਗ ਤੇਜ ਕਹਾਣੀ। !੩੬।1

ਜਭੇਣੀ ਜਗੀ ਵਰਤਦਾ ਪੂਰਨ 0੪ &੦'।।

| [ %1 53000180691011। ੬09 1037011£॥0%੧%01ਗ1.20੧

ਓਅੰਕਾਰ ਅਕਾਰ ਗੁਣ ਆਪ ਟੀ ਕ੧੧ ੫ਟ ਮਰਾ ।

ਖਿਨ ਹੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਹਦਾ ਨਿਟ ਤੋਂ ਗੁਰ਼ ਅਪੋ।।

ਤੇਰਾਂ ਸਦੀ ਮੁਕਾਇਕੇ &ਕਾ ਫਿਰ ਜਾਧੰ।।

ਆਦ ਅੰਤ ਮਧ ਧੇੜਦ' ॥੪ ਹੋਣੀ ਗ਼ਹੀਰਾ।।

ਗੁਰ ਤੁਰਤ ਬੁਝਾਈ ਨਾਂਮ ਢੀ ਜਪ ਜਪੰ_ਸਹੀਰਾ।। ਕਾਲੀ ਕਾਲ ਗੁਰੁ ਸੇਵੀ#` ਦੁਖ ਨਾਹੀ ਪਾਈਐ। /

ਅਮਜੇ %॥।ਚੀ ਗੁਰੂ ਹੈ ਗੁਰੁਮੁ= ਹੋਇ `ਸਿਆਈਐ।। ਅਨੋਕ ਤਾਤਿ ਗਜ਼ ਪਜਹਆ ਬਹੋ_ਰੰਨੀ ਖੇਲਾ।

ਵਾਹੁ ਵਾਟੁ ਗੁਰ ਰ। ਸਿੰਘ ਗਜ 1ਰਟ ਕਾ ਜ਼ੇਲਾ।।੩੭।। ਢੋਹਹਾ।। ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰਮਾਝਮ ਵੇਵ ਜੀ ਅਜਰ ਅ&ਦ ਸਾੜੂਮ।

੫੮੮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਅਮਰ ਜੋ ੫0੧ ੧੫੨ ਅਨ੫।।੨ । ਅਪਨੀ ਹੋਰਨਾ ਕੇ ਟਿਪੈ ਉੜਰਓ ਅਇ %ਤਾਰ।

ਤਰਨ ਜਟਤ਼ ਡੇ ਮੋਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਜਹਾਜ ਪਾਰ। ੨।। ਨੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ੮੬ ॥ ੩ ਗਯੋ ਅੰਗਦ ਆਨਿ।। ਅੰਗਣ ਹੁਇ ਕਰ ਅਮਰ 'ਦਾਸ ਨਯੋ ਪਰਮ ਸੁਖ ਦਾਇ।।੩।। ਰਾਮਦਾਸ ਇਸ ਜਗਤ ਮੈ ਸ੍ਰੀ ਅਰਜਨ ਕੋ ਬੋਚ।।

ਐਤਹ ਕੋਚ ਵਪੁ ਧਾਰਯੋ ਹਰ ਤੋੜਿੰਦ ਗੁਜ਼ੁ ਰੰਦ।।

ਸ੍ਰੀ ਹਰਰਾਯ ਠੀਲੋ ਜਿਟਹੁਯਾ ਸੌਜਾਟ ਕੇ ਮਾ੮।।

ਸ੍ਰੀ ਹਰਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ॥੫ ਬਪੁ ਧਰਜੋ ਤਲਕ ਖਬ੍ਰ ਭਈੀ ਲਾਪਿ।। `ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਗੁਟੂ ਮਗ ਲੀ ਜ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਦੇਵ।।

ਝਣ ਪਣ ਫਹਲ ਬਿਦੇਹ ਕੋ ਖਨਐ ਖਾਦ ਤੇਗ। ।

ਗ੍ਰੀ ਗੁਰ ਗੋਬਿੱਦ ਹਗੀਂ ਕੋ ਜੋਤ ਦਈ ਗੁਰਹੇਵਾ।।

ਤਤ ਛਿਨ ਹਰੇ ਵਗ ਸਨ ਗਯੋ ਭਈ ਨ ਜਾਮੇ ਦੇਰ। ਬਾਲ ਕਰਚਿ ਮੈ ਜੋਤਿ ਵਹੁ ਜਥ ਹੀ ਦਈ ਮਲਾਇ।। ਵਹੁ ਪ੍ਰਸਫ਼ ਰੂਪ ਹੁਇ ਹਰ ਮੈ ਫਟਯੋ ਸਮਾਹ।!

ਵਹੀ ਜੋੜ ਉਨ ਕੀ ਹੁਤੀ ਸੋਫੂੰ ਯਾਹ ਕਲ ਮਾਹਿ।।

ਹ% ਸਿੰਘ ਹਫ ਕੇ ਮਰੀ ਪਉ ਪਰੀ ਚਿੜ ਲਾਇ। ।

ਕਹੋ ਕ੍ਰਿਯ ਜਾ ਸੈ ਕਡੂ ਸਮਝ ਨ ਪਰੀ ਸੱਸਾਹ।।

ਹੁਇ ਚਰਿਤ #ੱਦੋ ਗ੍ਹਿਗੋ ਕੌਨ ਲਖੈ ਸੰਸਾਰ।

ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਮਹਾਰਾਜ ਦੂ ਕੀ ਯੋਰ ਗ਼ਯਨ ਸੋਲਿ। ।

%1 530001806 90111 ੬09 10ਗ0੧1£॥0%੧॥%01ਗ1.201੧

ਆਨ ਦੈਤ ਜੋ ਜਹੜ ਸੈ ਕੀਯੋ ਅਸਜ਼ਰਜ ਸੈ ਹੋਇ।। ਸ੍ਰ ਅਕਾਲ ਕੇ ਖਯਾਲ ਹੈ ਮੈਟ ਨ ਗਾਕੈ ਕੋਇ।। ਸੰਤ ਭਗਤ ੪ਵਯਾਰ ਜੋ ਸਭ ਹੀ ਭੜ੍ਰ ਸੋਇ।। ਮੂਰਤੀ ਬਨਚਜ 'ਲਿਖ਼ ਨਾਮ ਪੂਫੋ ਕਾੜ

ਕਉਂ” ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਗਾਦਿ।। ਸਾਖੀ ਮੁਖਣਾਕ ਪਾਖਿਮਹੀ ੮01।੧੦।। ਭਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਤਿਲਾਦ ਸਾਗਹ ਊਪ੍ਰ ਹੋਈ। !

ਜਾਪੁ ਆਦ ਉਗਰਦੰਤੀ ਆਗ ਸਾਖੀਆਂ ਟੂਰੀਆ।।ਪਾਤਿਜਾਹੀ।।੧੦ । ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿਘ ਗ।।

ਮੁਕਤਿਹਹੋ ਜਧੁ ਕਰਤੇ ਕਰਤੇ।।

ਪਰਾਂ ਦਬਣ ਕੀ ਤਰਫ ਚਲੇ ਤਏ।।

2ਕ ੫੧੪੦ ਕਾ ਥੜਾ ਆਇਆ।।

ਏਕ ਝਾੜ ਲਾਲ ਤ੍ਰਗਨ ਕੰ-ਮੰਨ ਟਾਂਗ ਦੀਆ।।

ਨਿਮੜਕਾਰ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਹਏ। /੧।

ਭਾਈਨੋਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀ।।

ਜੀ ਸਚੇ ਪਾਤਿਗਾਹੁ ਏਨ ਜਾਗਾ ਕੇ ਬਡੇ ਪੂਰਨ ਭ'ਚ` ਹੈ।।

ਜੋ ਅਪਨੇ &0ਕਝੁ ਯੋਅ ਹੈ।।

ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲੈਲੇ ਭਾਈ ਨੰਦ ਮਪ ਜੀ।।

ਇਹੁ ਬਡਾ ਸਕਿਜੁਗਅ ਤੀ੦੪ ਹੈ।।

ਭੈਲਾਦ ਸਾਗਹੁ ਇਗ ਕਾ ਨੰਮੁ ਹੈ।।

ਕਲ ਹੁਗ ਮੋ ਜਾਹਰੁ ਹੋਵੈਜਾ।1

ਕਦ ੩੨ ਖ& ਰੇ ਪੜਾਏ ਹੈ।।੨ ।

ਨਰਸਿੰਘ ਜੀ ਹਰਨਾਖਸ ਤੋ ਮਾਵ ਕੋ ਏਥੇ ਇਸਨਾਨੁ ਕੀਆਂ ਹੈ।। ਬੈਕੁੱਠਿ ਗਾਮੀ ਹੂਏ ਹੈ।।

੩੬ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਬੇਠਕੀ ਕਟੀ।।

ਜੀ ਜਰੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਏਸ ਤੀਰਥ ਕੋਈ ਪਾਪੀ ਭੰ ਤਰ ਆ ਹੈ।।

ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਕਹਿਆ ਬੌਹੁਤੁ ਪਾਪੀਆ ਕਾ ਉਂਧਾਰੁ ਹੋਇਆ ਹੈ। । ਤਾੰ ਏਕ ਪਾਪੀ ਕੀ ਸਾਖਾ ਗੁਜ਼ੂ ਸੈਹਣ ਦੀ ਸੁਣਾਈ।।

ਏਕ ਜਮੈਂ ਦਅਪਰ ਕੇ ਅੰਤ ਵਿਖੇ।।

ਇਹਾ ਏਕੁ ਪਾਪੀ ਰੁਹਿੰਦਾ ਸੀ ।੩।1

ਬਗੁਤੁ ਜੀਆ ਕੋ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਬਸਤ੍ਰ ਲਾਹਵਦਾ ਜੀ ।

ਗਰਮੀ ਕੇ ਮੋਸਮ ਮੈ ਜਲੁ ਪੀਵਦਾ ਜੀ ਨਾਵਦ' ਸੀ।।

ਤੀਨ ਬਰਗ ਈਟਾ ਬਲ ਹੈ ਰਿਆ ਏਕ ਰੋਕ ਉਸ ਪਾਪੀ ਕੈ ਸੇਹ ਲੇ ਮਾਰ ਲੀਆ । ਜਮਦੂਤ ਲੰ ਗਏ ਗ਼ਰਮਰਏ `ੇ ਸਾਂਮਣੇ ਕਾਇ ਖੜਾ ਕੀਆ।।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ0॥1£॥0%੧॥%01ਗ1.01੧

ਧਰਮਫਾਂਇ ਜ਼ਿਤ੍ਰਗੁਪਤ ਖੇ ਠਹਾ।।

ਇਸ ਕਾ ਦਭਤੜ ਸੋਪੈ ।।

ਇਤ੍ਰਗੁਪਤਾਂ ਕਹਿਆ ਏਜੂ ਦਡ' ਪਪੀ ਟੰ ਧਣ- ਕੋਈ >ਜ਼ੀਂ ਕੀਆ।।੪।। ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੁਕਮੁ ਕੀਆ ਜਾਰੀ ਪ੍ਰਥਵੀਂ ਤੁਆਉਂ 1।

ਜੰਦ ਸੂਜਮ ਜੰੜ& ਤਾਈ ਫੋਤ ਕੇ ਸਰਬ ਨਰਤਾਂ ਜਾ ਭੈ ਦਿਮਾ ੧ੇ।। ਫੇਹ ਰੁੰਭੀ ਨਰਕ ਸੈ ਲਟ ਦਿਹੋ । ।

ਜਮਦੂਤਾਂ ਸ਼ੈਸਾ ਹੀ ਕਿਆ ।

ਕੌੜੀ ਨਰਕ ਸੈ ਸੁਟਿਆ ਆ ਤੇ ਤੋਨ ਜੈ ਕੜਹੈ ਜੀ ਤ੍ਰਹ ਜਲਤੇ ਜੀਫ਼ ਪੁਕਾਣ ਕਰਤੈ ਥੋ।। ਕੌਭੀ ਨਰਕ ਠੰਡਾ ਹੋਇ ਗਆ।।

ਜੌਮਾਂ ਨੇ ਧ੪।ਹਾਇ ਕੋ ਜਇ ਪਬਰ ਕੀਆ।।

ਪਰਮ ਰਾਏ ਦੌੜ ਜਰ ਆਇ ਦੋਮਆ।।੦।।

ਢੇਖ ਕਰ ਹੈਕਾਨ ਹੋਇ ਰਿਆ।1

ਖ਼੍ਰਿਹ।ਪਤੀ ਜੇ ਟੇਵਤੀਆ ਤਾ ਗੁਰੂ ਧੁਲਾਹਆ।।

ਧਰਮਰਾਇ ਮੁਛਿਆਂ ਜੀ ਏਸ :,ਐੀ ਕੋ ਕੁੰਡੀ ਨਰਕ £ ਸੁਟਿਆ ਮੀ।। ਕੁੱਭੀ ਨਰਕ ੬੩ ਮੋ=& ਟਇ ਗਆ ਹੈ । ਬ੍ਰਹਸਪਤਿ ਜੰ ਕਹਿਆ ।

ਜਿਸ ਜਗਾ ਏਗੁ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।।

ਉਥੇ ਗੁਪਤ ਤੀਰਥ ਹੈ।।

ਭੈਲਾਦ ਜਾਗਰ ਹੈ।।

ਉੱਥੋਂ ਜਲ ਪੀਵਦਾ ਨਾਵਢਾ ਰਿਆ' ਰੰ।

ਮੁਕਤਿ ਫਾਮੀ ਜੂਆ ਜੈਕੁੰਠ ਜਾਏਗਾ।।

ਪਾਪ ਸਭਿ ਨਸਟ ਟੂਏ।।

ਬੋਕੁੱਠ _ਗਿਆ।।੬।।੧1।

ਆਰ ਸਾਖੀ ਹੋਰ ਝਲੀ।। ਏਕ ਮਲੇਂਡ ਨੇ ਪਾਪ ਕਰ ਗਊ ਗ਼ਰੀਬ ਕੋ ਦੁਪਾ#' ।।ਧਰਤੀ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੀ ਹੋਈ ਇੰਦੂ ਟਾਗ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੀ।।ਇਨ੍ਹ ਸ੍ਰਹਮਾ ਪਾਸ ਜਾਇ ਮੁਕਾਰਆ।। ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਮਹੇ ਮਾਸ ਜਾਇ !ਜਾਰੇਆਂ ।। ਹਮ ਟਰਤੀ ਕੀ ਰਫਆ ਨੇ ਦਾਸਤੇ ਅਵਿਤਾਣੁ ਲੀਆ ਹੈ। _ਡਾਈ ਨੰਦ ਮਿੰਘ ਜੀ ਯ੍ਰੇ ਤੁਮਰਾ ਅਵਿਤਾਤ ਤਮ ੨ ਨਆਟਾ ਹੂਆ।। ਉਹ ਪਾਪੀ ਤੂੰ ਥਾਇ।। ਸਾਖੀ ਸੁਣਿ ਕਰ ਸੰਗੇ ਹੈਹਨ ਹੋ ਹਗੀ। । ਤਾਂ ਭਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰੀ ਜੀ ਸਹੇ ਪਾਤਿਸਗੁ।। ਸਤਿਜੂਗ਼ ਵਿਚ ਏਹ ਧ੍ਰਤੀ ਕਿੰਜ ਦੀ

$ 530001309109111 ੬09 10ਗ700%1500੫901131.01।

28 ਸੀ।। ਸ੨ਗਰ ਕਹਾਆ ਹਤਨਾਖਸ ਦੀ ਸੀ।। ਭਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਮ ਤਹਿਆ ਜੀ ਸਚੇ ਪਾੜਸਾਗੁ।। ਤ੍ਰੇਤੇ ਜਫ ਮੈ ਕਿੜ ਦੀ ਸੀ।। ਸੇਤਿਗੁਰੁ ਕਹਿਆ ਜਲੰਦਰ ਦੀ ਜੰ।। ਭਾਈ ਲੰਦ 'ਸੰਘ ਤੁਕਆ' ਜੀ ਦੂਆਪ ਹੈ ਕਿਸ ਦੀ ਲੀ । ਸਤਿਗੁਹੁ ਕਹਆ ਦੁਆਪ੍ਰ ਮੈ ਹਹੀ ਬੰਦ ਕੀ ਸੀ।। ਭਾਈ ਨੰਦ ਮਿੰਘ ਸ਼ੇਨਭੀ ਕਤੀ ਜੀ ਕਲਜੁਗੁ ਹੇ ਕਿਗਦੀ ਹੈ।! ਤਾ ਗੁਰੁ ਕਹਿਆ ਹਮਾਰੀ ਹੈ । ਤਾਂ ਭਾਂਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਕਹਿਅ ਦੀ ਗੁਨ ੧% ਵੀ ਅ੫ਕ' ਹੋਵੰਗਾ।। ਤਾਂ ਸਹਿ ਗੁਰ ੩0%' ਹੋਵੈਗ'।। ਭਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਕਹਿਆ ਜੀ ਕਦ ਹੋਵੇਗਾ।। =ੰ' ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਹਿਆ।। ਬਰਵਾਂ ਜਾਮ £ਹਰੋਗ' ਤਬੁ_ਹੋਟੈਗਾ।। ਟੁਕਮ ਦੀ ਗੁਦ ਪ੍ਰ ਥਾਰਵਾਂ ਜਾਆੰ_ਬਹੇਗ। 1 ਤਾਂ ਭਾਲ ਨੰਦ ਸਿੰਘ 94 ਕਰੀ।। ਜੀ ਜਹੇ ਪਾਟਿਸਾਹੁ ਬਾਠਵਾਂ ਜਮਾ ਕਦ ਪੈਟਟੋਗੀ ਅਤੇ ਜੀ ਜਾਮਾਂ ਕਿਸ ਘਰ ਮੈਟਰੋਗੇ1। ਤਾਂ ਮਤਿਹੁਭੁ ਕਹਿਆ ਜਾੰਮਾਂ ਵੌਸ ਘਰ ਪੋਹਰੋਗਾ।। ਤਾ ਭਾਈ ਲੱਦ 'ਸੰਘ ਪੁਛਆ ਜੀ ਕੇ੍‌ੇਹੜੀ ਮਤੀ ਵਿਚ ਮੰ ਧੰਹਕੇਗਾ।। ੜਾਂ ਲਸਿਗੁਜੁ ਕਹਿਆ ਹਿਜਰੀ ਨਾਂਮ ਮਤੁ ਬਾਂਰਾ ਸੈ ਇਕੁ ਆਵੈ।। ਤਬ ਉਹ ਨਾਂਮ ਤੇਰਵੀ ਜਦੀ ਕਹਾਵੈ।। ਕਫ਼ ਕ ਰਜ ਖਾਲਸਾ ਪਾਵੈ।1੧੭੧੪।। ਜਬ ਬਾਰਾਂ ਸੈ ਇਕਵੱਜਾ ਅ 'ਅਟੋ।. ਮਹਾ_ਮਲੋਣ ਪੂਰਬ ਤੇ ਆਵੈ। _ਸਡ_ਖਾਲਾ ਮਲੇਛ ਹ&_ਜਾਕ (੬ -ਨਵ। ਦਬ ਬਾਜਾ ਸੋ ਅਨਕਰ _ਆਵੈ।।੧੨। ।੧੨੭੮(੧੧੮)।। ਤਬ 'ੌਤ

ਖਾਲਜਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇ ਆਵੈ।। ਮੀਆਂ ਗੋਰ ਸਜੰਤ ਗਰਾਵੈ।। ਗਊ_ਰਛ ੧੦੭ ਭਾਰੀ! ਅਗੀਂ_ਗੀਗ_ਤੇਗੁ ਜਾਰੀ।।੧੨।1੧੨੮੮(੧੧੨੮)।। ਬਾਹਾਂ ਸੰ ਸੌ ਅਠਸੀ ਆਵੇ।। ਗੁਰੁ ਦੇਸ ਛਡ ਖ਼ ਸਗਾਵੈ।। ਦੋਇ ਜਾਤ ਸਾਲ ਬੀਤ ੨੪ ਜਾਂ।1 ਤਬ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਦੇਸ ਫਿਰ ਆਵੈ। । ਲਜ਼ੋਜ਼ ਸਹਿਰ ਕਾ ਇਹੁ ਪ੍ਰਣਾਨਾ। ੫੪ ੧8੬ ਕਾ ਰਹਨ ਨਾ ਜਾਠਾ। _ਹਲੀ ਬਰਸ ਵਟੈਗਾ ਨੌਰ।। ਫੇਹ ਮਲੋਡ ਆਟੈਗ ਔਰੁ।। ਪਨਚੰਮ ਕਣ ਦੁਦਿ ਮਚਾਵੇ।1 ਕਰੈ ਜੁਧ ਤੇਤ ਜਰ ਆਵੈ।। ਹੈ ਜੁਧ ਆਪਗ ਮੈ ਜਾਰੰ।। ਜੋਜ ਮਗ ਜੀ ਅੱਤ ਬਝ਼ਹੀ।। ਬ੍ਰਹਮਾ ਵਿਗਨ ਅੰਤੁ ਨਹਿ ੫ਇ6ਉ।। 3੨ ਨੌਡ ਖ਼ੁਪ ਦਾਰ ਧੜਾਇਉਂ।। ਸਹੇਪ ਦੀਪ ਕੈ ਹੋਐ ਜਾ$।। ਕਹਨ ਜੁਧ ਜਭਿ ਆਇ ਇਕ ਠਾਨੋ।।

ਦੋਗਰਾ।

ਵਜਤਿ ਤਾਜੀਆ ਤੌਗੁ ਹੋਇ ਮਾਨੋ ਵਿਚ ਪਸੌਹੁ।। ਦੰਡਾ ਘੋੜਾ ਮਰਦੁ ਜੋ ਢੂਭਿ ਫਿਰੈ ਸਭ ਠੌਰੂ।।੧।1 ਲਹੋਰ ਸਹਿਹ ਜੇਬ ਹੋਸੀ ਦੰਗ।।

ਰਲਤ ਤਾਜੀਆ ਗੋਜੀ ਤੌਗੁ ।

ਗੋ ਰੁਪੈਯਾ ਨੌਕਰ ਹਥ ਨ ਆਵਈ।

ਐਸਾ ਹੋਸੀ ਜੰਗੁ ਖੋਤੇ ਮਨਿ ਭਾਵਈ।।੨।।

$1 530001806 91011 ੬09 10ਗ7011£॥0%੧%01ਗ1.20੧

20 ਭਾਲੀ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਪਇਆ ਜੀ ਜੰਗੁ ਕਿਜੋ ਜਿਬੈ ਹੋਵੈਗਾ। ! ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਠ।। ਏਕੁ ਦੂਣ ਇਯ ਕਥਿਲ ਜੱਗ ਹੋਸੀ!। ਜੰ ਜਮਰੋਜ ਸਹੁਨਾਰੀ ਰੋਜੀ।। ਪਿਸੋਰ ਲਹੌਰ ਮੈ ਜੰਗ ਹੋਇ ਭਾਰੀ।। ਮੋਨ ਰਾਇ ਨ ਖਾਜੀ ਹਾਗੰਂ।। ਪਰੋਜਪੁਰ ਕਾ ਕਰੋ ਪਆਨਾ।। ਲੂੰਦਿ ਪੁਟ ਯਾ ਪਜੋ ੫ਿ%ਨ।। ਚਾਰ ਜੋਜਨ ਵਿਈ ਰਹੇ ਰਾਜਾ ਤਜੈ ਪ੍ਰੰਣ।। ਈਸੇ ਉਮਤ ਹਾਣ ਹੋਇ ਜੁਧ ਹੋਇ ਬਹੁ ਸਾਲ।। ਫਾਜਾ ਰਾੜੋ ਟੰਕ ਨ ਰਹਿਸੀ ਕੋਈ।। ਐਸੀ ੫% ੧& ਹੈ ਹੋਈ।। ਅਰਦ ਗੰਹਰ ਨਾਰ ਵਿਪ ਜਨ।। ਮਹ' ਭਾਹਥ ਕਲ ਮਾਹ ਸੰਮਨੋ।। ੩੩੩ ਥਹੇ

| ਗ਼ਾ ਸਤਿਗੁਰ ਅ੧।।। ਸਭ ਜਿਖਨ ਜੈ ਜਪਾਏ ਜਾਪ।। ਸਿੰਘ 2ਇਗੇ ਬੌਹੜੇ ਆਂਮ।। ਰਾਂਮ | ਜਿੰਘ ੜਖਤ ਕਹੇਗਾ ਸਭਿ ਜਗੁ ਕਰੇ ਸਲਾਮ।। ਰ੍ਹਾਂਮ ਸਿੰਘ ਬਾਜੀ । ਮ੨ 2ਦ।। ਬਲੂਆ ਤੂਜੁ ਕਰੇਗਾ_ਸੋਈ।।੧੯੪੭।। ਤਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਬੋਨਤੀ ਕਰੀ।। ਸਚੇ ਖਤਿਸਾਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਿਜੇ ਵਹੇਗਾ।। ਤਾਂ ਸਤਿਜ਼ਰ਼ ੧8। । ਰਾਮ %੪ ੨ ਰਰੋ ਇਸਨਨਾ।। ਬਡ ੜੀਰਧ ਕਾ ਪਰੈ ਧਿਅਨਾ।। ਸਰਬ ਪਾਲਸਾ ਤਹਿ ਆਇ ਖ਼ਮਾਟੈ।। ਮਤ ਹੁਪੁ ਚਰਨ ਧੂੜ ਤਬ ਪਾਣ ।।। ਗੁਰੂ ਜੀ ਹੁਕਮੁ ਲੀਆ ਖਾਲਸਾ ਜੀ।। ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਝਰਨ ਪਾਦਕਾ “'ਲਆਉ।। ਏਕ ਸਕਤੀ ਤਹਿ ਲਿਆਏ ਹ੦ਊ। ਤਬੀ ਜੀਤ ਵੋਇ ਹਮਾਗੰ।। ਐਸੀ ਸੁਰਤੀ ਗੁਰੂ ਵਿਹਾਰੀ।। ਗੁਰੂ ਖ਼ੁਲੀ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਊਦਾਸੀ।। ਏਕ ਖ਼ਰੂਰਤ ਉਥੋਂ ਜਜੰ1। ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਉਦਾਸੀ ਲੈ ਕਹ ਆਇਠ।। ਏਕ ਅਸਥਾਨ ਗੁਰ ਤਾਹਿ ਬਠਾਇਉ। । £ਕ੨ ਚਨਆ ਗਜ਼ ਪੂਜਨ ਕੀ।। ਨਿਮਸਿਕਾਰ ਕਰ ਗੁਹੁ ਲੇ ਧਹੰ।।੬।। 1 ਦੇ ਚਰਨ ਪਾਦਕਾਇ ਕੁ ਚਰਕ ਜਾਨੌ। ਰ੍ 'ਦੰਪ ਤੀਰ ਤੀਨ ਮੁਖੀ ਪਛਾਨੰ।। ਰ੍ ਕਲ ਏਵ ਨ #ਈ ਢੁਗਾ ਪੁਤਤੁਕੁ ਜਿਲਦ ਕਰਾਝੀ।।/ ਹੁਸਮਨਾਮੇ ਗੁੜ !ਜਿ ਲਮਾਏ। । .

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ0੧1£॥0%੧%01ਗ1.01੧

ਏਹ ਸਭ ਡਿਲਾਦ ਜਾਗਰ ਅਮਨ ਦਖਾਏਂ।।੧੨੯੩1। ਬਾਤਾ ਦੈ _ਤ੍ਰਿਆਨਵਾ_ਆਣੋ। । ਏਹੂ ਦਸਤੂ ਸਾਧ 'ਇਕੂ ਪਾਵੰ।

ਜ੍ਰਿਪਲ ਉਦਾਸੀ ਕਾ ਟੋਇ ਚੇਲ।। ਚਰਨ ਪਾਦਕਾ ਕਰਮੀ ।%।।

ਦੇਵੀ ਚਹਨ ਪਾਹਕਾ ਜਿਸ ਪਹ ਜਾਵੈ।। ਸਹਰੀ ਖੁਲ ਕਾ ਨਸਟੁ ਕਰਵ।।

ਦੇਣੀ ਕੀ ੪੦6 ਪਾਠੜਾ ਜਾਂਨੋ।। ] ਕਾਲੀ ਲੀਕ ਤਿਸ ਤਲ ਪਲ਼ਾਂਨੇ।।! ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਕੀ ਚਹਨ ਪਾਦਕਾ ਜੋਈ।।! ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਉਂਦਾਜੀ ਪੌਜ਼ਾ ਹੋਈ।। 1 ਦੇਵੀ ਭਰਨ ਪਾਦ ਕਾ ਭਿਠ/੯ ੧੦ ਆ%। । ਤਬ ਸਭ ਦੇਗ ਗਾਂਤਕੀ ਪਾਵੇ।।

ਕਫਨ ਕਾਰਨ ਏਹੁ ਜ&ਾ ਬਡਾਈ।। ਸੁਣੋ ਜਿਖ 3੪ ੧੪0% ਭਾਈ।।੭।। ਫੇਹ ਚਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਥੇਨਤੰ_ਕਰੀ। ਗੁਰੁ ਚਰਨਾ ਪ੍ਰ ਸੁਰਤੀ ਧਰੀ।।

| ਗੁਰ ਬਚਨੂ।।

| ਜਵਚ

| ਗਿ ਤੁਹਕਨ ਕੀ ਗਗਰੀ ਖੋਵ।

ਤਾਈ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਪਫ਼ਆ ਜੀ ਰੁਣੁ ਵਰ ਜਹਾ ੧੨੬।। ਆਦ ਜਕਤ ਕੋ ਕਹਾ ਧਿਆਵੈ1।1. । ਗੁਣ ਬਹਲੂ। !

ਹਮ ਸੈ ਦੋ ਏ ਮਬੀਸ ਹਜਿ ਪਰ ਭਾਈ।। ਪਛਮ ਕੂਣਿ ਮੰਦ ਕੇ ਜਾਈ ।।

ਪਾਂਚ ਸੰਦ੍ਰ ਹੋਵੇਗੈ ਔਕੇ।।

ਜਭੀ ਪਪ ਖੰਡਨ ਹੋਇ ਦੀਕੇ।।

ਦਕ ਵਸ%। ਮੰਦਰ ਜਾਨੋ।।

ਦੂਜਾ ਦੇਵੀ ਸਕੜਿ ਪਛਾਨੰ।।

ਹਮ ਜੇ ਪੂਰਥ ਹੋਵੇ ਭਾਈ।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ0॥1£॥0%੧॥%01ਗ1.20੧

ਏਹੁ ਬਾਤ ਰ੍ਰਰੁ ਦਸ= ਬੜਾਈ।। ਤੀਜ ਨਵ ਸਿੰਘ ਸੰਦ ਛੇ ਪਵੇ.। ਪਚੀਜ ਹਾਥ ਪਛਮ ਕੋ ਜਵੋ।। ਚੋਸੇ' ਅਕਾਲ ਰੜ ਗੁਰੁਮੀਤੁ।। ਪੰਚਮ ਤੀਰਥ ਕੰ ਜੋ :੨।। ਦਸਮ ਗੁਹੂ ਏਹ ਸਾਪ ਸਣਾਈ।। ਠੰਦ ਸਿੰਘ। ਤੂਮ ਦੁਣੀਏ ਭਾਈ। ੮੨ _ਬਾਜਦ_ ੧" ਪ੍ਰਗਟ ਹੈਇ ਸਟ।। ਤਬਿ ਇਹੁ ਤੀਰਥ ਮੁਖ ਵਿਖਰਾਟ।। ਹ॥ ਸਰ ਕਾ ਕਟੋ ਇ9।ਨਾਲਾ।। ਵੜਿ ਤੀਰਥ ਕਾ ਧਰੈ ਧਿਆਨਾ।। ਜਬ ਤਾਰ ਧਰਨ ਪ੍ਰ ਆਵੈ।। ਅਪਣੇ ਤੀਰਥ ਸ'ਖਿ ਲਿਆਵੰ!। ਭਗੜ ਭਾਇ ਆਵੈ ਜਗ ਮਾਟੀ।। ਸਭ ਜੀਵਨ ਕੇ ਪਪ ਮਿਟਈ।। ਸਤਿਗੁਹੁ ਜੰਤੇਜੁਗੁ ਕਰ ਦਿਪਲਾਵੈ।। ਸਭਿ ਪ੍ਰਜਾ ਰੁਢੁੰ ਨਾਮ ਧਿਆਟੈ।। ਜਾਉ ਚੰਕ ਜੜ ਏਕ ਜ੧੦। ਬਡੀ ਉਮਰ ਮਾਨਸ ਹੋਇ ਜਾਨਾ।। ਬਾਰਵਾਂ ਜਮਾ ਜੋਤ ਤ` ਜਾਨੋ।। ਆਕਾਲ਼ ਪੁਤਖ ਜਭਿ ਸਿਖ ਪਛਾਨੋ।|| ਹਿੰਦ ਤਰਕ ਕੋ ਨਾਂਮ ਜਪਾਵ।। ਏਕ ਧਗ1 ਕਲਿ ਮਾਰਿ ਚਠਾਵੇ।। ਸ੍ਰੀ ਵਾਗ ਗੁਰੂ ਕਾ ਦੇਵੇ ਨ£।। ਪੂਤਨ ਕਰੈ ਸਗਲ ਕੇ ਕਾਂਮਾ।।੧੩੦੩ । ਤੇਾਂ ਜੌ ਤੀਨ ਊਂਪੂ ਆਵੈ।। ਈਸੇ ਉਮਭਿ ਲਾਸੁ ਕਰਾਂਦੈ।। 'ਚੈਂਦੂ ਤੁਹਕੁ ਅਕਾਲ ਬੁਲਉ।। ਜਤਿਗੁਰੁ ਯੈ ਸਭਿ ਹਰਨ ਧਿਅਉ।। ੮੦, ਅਸੀ ਸੋਸ ਖਾਲਸੇ ਦੀਨੇ।।

%1 530001806 91011 ੬09 10ਗ70੧1£॥0%੧॥%01ਗ1.01੧

ਗਰਮ ਛੀਨ ਤੁਰਕਨ ਕੇ ਕੀਨੇ।।

ਤੇਜ ਡੁਟਕ ਕਾ ਲੀ&' ਅਪ।

ਸਭ ਮਿਖਨ ਕੋ ਜਪਏ ਜਾਪ ।

ਇਜ਼ ਮੂਲ ਪਤਾਲ ਸੇ ਠੈਣੀ ।

ਗਈ ਕਾਜ ਪਟ ਸੀ ਜਹਿਜੀ।।

ਵਹਨ ਆਸਰਮ ਕੋਇ ਰਹਿਲ ਨ ਪਵੰ।1

ਖੁਆਰ ਹੋਇ ਜਡ ਚਵਗੇ ਆਵੈ।। ਦੋਹਹਾ ।

(੩੫ & ਕੋਈ ਰਹੇਗਾ ਜੋ ਜੋ ਗੁਰੂ ਕਹਾਏ।।

!ਏ੨ ਰਤ ਗੁਰੁ ਰਹੇ ਸਭ ਕੋ ਪੂਜਨ ਜਾਟੈ।।੧੨੦੨।। ਆਗੇ ਭਾਈ ਨੰਦ ਗਿੰਘ ਬੇਨਤੀ ਕਹੀ। ਜੀ ਸਚੇ ਪਾਤਸਾਹ ਮਾਹਮਲੈਛ ਠਾ ਕਦ ਰਜ ਹੋਵੈਗਾ!। ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਖੋਲਿਆ ।ਦੋਂ।।

ਅਬ ਤੁਮ ਹਮਾਰੇ ੫੩6 ਕੀ_ਨਹ ਮਾਨੋ ਪ੍ਰਤੀੜ।।

ਜਬ ਹੀ ਤੂਮ ਸੇ ਗੋਲਗੀ ਖ਼ਲਕ ਡਾਤ ਤਰ ਰੀੜਾ। ੧।। ਸੈਰ ਸੈਰ ਆਏ ਕੇ ਪਾਗੇ।।

ਭਾਗੇ ਫਿਰੋ ਫਿਰ ੧$ਛ ਕੇ _ਕੇ ਅਗੋ।।

ਟੋਧੀ ਧਰ ਮੇਲੇਫ ਹੋਇ ਤਾਕੋ ਦੇਵੋ ਰਾਜ਼।।

ਸੋ ਤੁਮ ਪ੍ਰ ਸਲੀ ਹੋਏ ਫਿਹ ਬਹੁੜ ਬਜਾਉਂ ਬਾਜ ੨।। 'ਫੈਡਗਨਾ ਕਪਿਤ ਧਾਂਮ ਸੈ ਅਵੇ ਨਰ ਸਿਰ ਟੋ4।।

ਭਰੜ ਕਰੇਗੇ ਖਾਲਜੇ ਤਬੀ ਘਟਾਵੋ ਉਂਪ।।

ਜੰ ਹੋਵਗੂ ਤੁ ਦੱਲ ਰਤ ਉਨ ਬਢੈ ਠੰਕਾਰ।।

ਤਸ਼ਿ ਤਿਨ ਕੋ ਹਿਨੇ ਡਾਰ 2ੋ ਅਨ ਭਾੜਿ ਦੇ ਮਾਰ। ।੩।। ਗੁਰ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਬ੪੭ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਭਇਉ' ਇਹੁ ਆਇ। । ਮਹੰ`ਸਾਫੁ ਜਭਿ ਕਟੰਗੇ ਖਲਕਤ ਦੇਖ ਡਰਾਂਇ।।

ਪੰਜਾਹ ਬਰਸ ਜਬ ਗੰਗ ਬਮਾਨੈ। !

ਤਬੀ ਦਾਲਜਾ ਇਹੁ ਇਧ ਸਾਨੌ।।੪।।

ਸਾਲਵੈ ਦੇਸ ਜੁਧ ਅੰਤੇ ਭਾਰੀ।।

ਹੱਡ ਮੁੰਭ ਤਬ ਕਹੜ' ਪੁਕਰੀ। ।

ਸਤਲਦ ਨਦੀ ਭੁਦਜ ਹੌਇ ਵਹੈ।। ।

ਕ੍ਰਿਆ ਪਰਖ ਕੋ ਡੇਟ ਨ ਦੇਹੋ।।੫।!।

ਕ੍ਰਿਯਾ ਭਾਜੁ ਫਿਰ ਨਾਹ ਲੰਮਾ ।

%1 530001806 91011 ੬09 1037011£॥0%੧॥%01ਗ1.0੧

ਜੋਨ ਫਾਜੁ ਫਿਰੇ ਲੋਪੂਰ ਆਵੇ।।

ਲੌਪੁਰ ਸਿੰਘ ਦਿਰਸਟ ਨਹੀ ਆਨ8।।

ਅਪਨਾ ਕਰਮੁ ਤਪੇ ਆਪ ਹਫਾਇਉ।।

ਤਬੈ ਹਾਲ ਇਹੁ ਭਾਤਿ 'ਖਿਹਾਨੋਂ। !

ਪਾਛੇਂ ਤ੍ਰੀਆ ਦੁਰਗ ੪੮ ।

ਟਿਕਦਮ ਮਾਜੰ ਬੀਭ ਹੋਇ ਜਾਵੈ।।

ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਉਤ੍ਰ ਕੋ ਧਾਵੈ।।੬।।

ਪਾਛਿ ਮੋਨ ਜ੫' ਵਧੀ ਦੁਧ ਜੋਇ ਬਹਾ ਸਾਰਿ।

ਤੇਦਾਂ ਸਦੀ ਨਬੇੜ ਕੇ ਹੋਇ ਦੇਸਨ ਮੈ ਮਾਂਖ।।

ਜਾਨੋ ਕੋਟ ਜੜਫੋਟੀਯੇ ਔਰ ਮਭੈ ਜੀ।ਦਾਲ।।

ਜਨਦਾਲ ਜੰਧੇਠੀ ॥ਲ ਕੇ ਜੁਹ ਹੋਇ ਬਹੁ ਆਲ1।੭।। | ਠਾਬਲ ਸਿੰਘ ਹਮਾਰਾ ਹੋਸੀ।।

ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਤਹ ਨਾਮ ਤਰਫੇਗੀ;।

ਸਭ ਤੁਰਨ ਕੋ ਸੰਗ ਲਿਆਵੇ।।